Το ιδιόρυθμο φαβορί των γαλλικών εκλογών

analyst

του Ιάκωβου Ιωάννου

Ο κεντρώος E. Macron, ο οποίος αναφέρεται σε μία ευτυχισμένη παγκοσμιοποίηση, ενώ υποστηρίζει μία φιλική προς το κεφάλαιο οικονομική πολιτική, είναι ο αγαπημένος υποψήφιος των γερμανικών ΜΜΕ – επειδή θεωρείται ως η μοναδική ελπίδα για να μην κερδίσουν τις εκλογές τα ακραία αριστερά και δεξιά κόμματα του κ. J.L. Melencon και της κυρίας M. Le Pen.

Παρά το ότι είχε δε το θράσος να επικρίνει τις γερμανικές εξαγωγές, τα υπερβολικά πλεονάσματα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών της χώρας καλύτερα, λέγοντας πως η οικονομική ισχύς της Γερμανίας δεν είναι πλέον υποφερτή, τα ΜΜΕ συνεχίζουν να τον υποστηρίζουν – επίσης η πρωσική κυβέρνηση της χώρας, κυρίως ο κ. Σόιμπλε (πηγή), επειδή τάσσεται σταθερά υπέρ της Ευρώπης, καθώς επίσης της συνεργασίας της χώρας του με τη Γερμανία, όπως άλλωστε όλοι οι προηγούμενοι Γάλλοι πρόεδροι.

Οι πιθανότητες τώρα να φτάσει στο δεύτερο γύρο των εκλογών είναι πολύ μεγάλες, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις (εικόνα) – οπότε, με δεδομένο το ότι, όλοι οι υπόλοιποι υποψήφιοι θα τοποθετηθούν εναντίον της κυρίας Le Pen, όπως στο παράδειγμα της Αυστρίας, θα γινόταν ο επόμενος πρόεδρος της Γαλλίας. Ο χαρακτηρισμός του πάντως ως «μεταλλαγμένος» από το σημαντικότερο συγγραφέα της χώρας (πηγή) δεν φαίνεται να τον ενόχλησε καθόλου – πόσο μάλλον όταν κατά τον ίδιο η πολιτική είναι «μυστικισμός», ενώ θεωρεί πως διαθέτει εξαιρετικές ικανότητες.

Εν προκειμένω τα ακριβή λόγια του ήταν τα εξής: «Η πολιτική είναι μυστικισμός…εδώ βρίσκεται όλος μου ο αγώνας. Είναι λάθος να πιστεύει κανείς πως το πρόγραμμα ενός κόμματος αποτελεί τον πυρήνα της προεκλογικής του εκστρατείας«, υπενθυμίζοντας μας τις πράξεις του Έλληνα πρωθυπουργού, οι οποίες ήταν σταθερά απόκοσμες και μυστικιστικές – αφού ήταν ακριβώς αντίθετες από το πρόγραμμα της παράταξης του και τις δηλώσεις του.

Περαιτέρω ανέφερε σε ελεύθερη μετάφραση τα εξής: «Ήμουν πάντοτε οπαδός αυτής της κάθετης διάστασης – κάτι που σημαίνει ότι, τα καλά πράγματα έρχονται από πάνω: είτε από τον ουρανό, είτε από τον πρόεδρο, είτε από τους ανθρώπους, κατά τα γνωστά της υπερβατικότητας, αλλά ταυτόχρονα θα πρέπει να ενσωματώνονται στο έμφυτο, στο υλικό παρόν. Αυτή τη χριστιανική διάσταση δεν την αρνούμαι, ούτε την απαιτώ. Δεν προσπαθώ να είμαι ένας χριστιανός ιεροκήρυκας» (πηγή).

Τα παραπάνω δεν σημαίνουν ότι ο άνθρωπος είναι τρελός ή φανατικός θρησκευόμενος -αλλά ότι προσπαθεί να προσελκύσει ψηφοφόρους όλων των αποχρώσεων, χωρίς να αποδέχεται και χωρίς να απορρίπτει καμία τάση, παραμένοντας όσο πιο ασαφής γίνεται. Τα επόμενα λόγια του στους οπαδούς του προξενούν επίσης εντύπωση:

«Η ευθύνη σας έγκειται στο να πάτε σε ολόκληρη τη Γαλλία, για να κάνετε γνωστό το πρόγραμμα μας. Και για να κερδίσετε. Αυτό που θέλω από εσάς είναι να φροντίσετε ώστε να κερδίσουμε παντού. Επειδή αυτό είναι τοπρόγραμμα μας«.

Το συγκεκριμένο μήνυμα θυμίζει κατά κάποιον τρόπο το συνδυασμό του «Άρον τον σταυρόν σου και περιπάτει», με το «Μεταφέρετε το χαρμόσυνο μήνυμα σε όλη τη χώρα» – τον Επιτάφιο και την Ανάσταση δηλαδή μαζί που θέλει να δρομολογήσει ο νεαρός ομοφυλόφιλος Γάλλος (πηγή), παντρεμένος με μία γυναίκα 24 χρόνια μεγαλύτερη του και στον οποίο τα έντυπα μέσα έχουν αφιερώσει 75 πρωτοσέλιδα μετά την ανακοίνωση της υποψηφιότητας του στα τέλη Αυγούστου του 2016!

Ολοκληρώνοντας, ο κ. E. Macron σπούδασε φιλοσοφία πριν ξεκινήσει την τραπεζική του καριέρα (πηγή) – κυρίως στην τράπεζα Rothschild, από την οποία έφυγε το 2012, όταν έγινε σύμβουλος του προέδρου Hollande. Από τον Άγουστο του  2014 έως την παραίτηση του τον ίδιο μήνα του 2016 διετέλεσε υπουργός οικονομικών, όντας ήδη εκατομμυριούχος. Με κριτήριο δε το νόμο που εφάρμοσε το 2015 θεωρείται ως νεοφιλελεύθερος, αφού διευκόλυνε σε πολλούς τομείς τις επιχειρήσεις εις βάρος των εργαζομένων – αν και ο ίδιος τον παρουσίασε εντελώς διαφορετικά.

Κατά πολλούς πάντως η δημοτικότητα του κ. E. Macron τεκμηριώνει ότι, η Ευρώπη ευρίσκεται πράγματι σε πορεία παρακμής και αποσύνθεσης (άρθρο) – καθώς επίσης πως για μία ακόμη φορά η Γερμανία θα διευκολυνθεί, όσον αφορά τα σχέδια ηγεμονίας της στην Ευρώπη αφού, εάν κερδίσει τις εκλογές ο Macron, θα είναι παιχνίδι στα χέρια της έμπειρης καγκελαρίου και του υπουργού οικονομικών της.

Εν τούτοις, η εκρηκτική άνοδος (+6% έναντι -2% των δύο άλλων) του αριστερού υποψηφίου που δήλωσε ότι, δεν θα καθόταν ποτέ να διαπραγματευθεί επί 17 ώρες, ανεχόμενος τόσες προσβολές όπως ο Έλληνας πρωθυπουργός το 2015, ίσως αλλάξει τελικά την εικόνα – τεκμηριώνοντας ακόμη μία φορά πως οι Πολίτες επιθυμούν πραγματικές αλλαγές, όπως πρόσφατα στις Η.Π.Α. και τη Μ. Βρετανία.