Μιλώντας για την αναθεώρηση του Συντάγματος Α'

του Αντώνη Δ. Παπαγιαννίδη

Μολονότι το άνοιγμα της συζήτησης για την αναθεώρηση του Συντάγματος πήγε από νωρίς να τορπιλιστεί –η κυβέρνηση "εύκολα' το έπαιξε πολιτικό χαρτί, η αντιπολίτευση (και ο Βαγγέλης Βενιζέλος, ως μονοπρόσωπη αντιπολίτευση) αποκήρυξε τις διαδικασίες διαβούλευσης/διαλόγου– ήδη πυκνώνουν οι συζητήσεις. Μια πρώτη φιλοξενήθηκε χθες στο Ινστιτούτο Γκαίτε, με πρωτοβουλία του Ιδρύματος Θ+Δ Τσάτσου, με αντικείμενο την –πολύκροτη από την επικαιρότητα– σχέση συνταγματικής αναθεώρησης και Δικαιοσύνης. (Συνεχίζεται αύριο, με τη διάσταση της "λαϊκής συμμετοχής" στην συζήτηση για την αναθεώρηση).

Ήδη από τη συγκρότηση του χθεσινού πάνελ: Νίκος Αλιβιζάτος, Μιχάλης Σταθόπουλος, Κατερίνα Σακελλαροπούλου (Αντιπρόεδρος ΣτΕ, η μια πολύκροτη παραίτηση των ημερών), Νάσος Ράντος (Αντιπρόεδρος ΣτΕ, χωρίς παραίτηση), Ιωάννης Σαρμάς (Αντιπρόεδρος Ελεγκτικού Συνεδρίου) –ο Πάνος Λαζαράτος (καθηγητής ΕΚΠΑ, κυρίως όμως αιχμή του δόρατος των προσφυγών των καναλιών κατά του διαγωνισμού) τελικώς δεν παραβρέθηκε– ήταν βέβαιο το ενδιαφέρον. Και για τον μη νομικό, άλλωστε. Δείτε:

Ήρθε γρήγορα στο προσκήνιο το ζήτημα του ορισμού της ηγεσίας της Δικαιοσύνης, που τόσο "εύκολα" καλούμε να μην γίνεται πλέον από την κυβέρνηση. Κατατέθηκαν – Αλιβιζάτος– οι ιδέες για ανάθεση αυτού του έργου π.χ. στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας με βάση 3 πρόσωπα (ή 5 πρόσωπα), καταρτιζόμενα όχι όμως από τις Ολομέλειες των Δικαστηρίων (ερώτημα από τον Νάσο Ράντο: αν η υπόδειξη γινόταν από την Ολομέλεια, θα ήταν με φανερή ή με μυστική ψήφο; χάος!) αλλά π.χ. από την Βουλή (με 2 ή 3 από πλειοψηφία, 1 ή 2 από μειοψηφία). Και τότε, όμως, όταν θα λάμβανε πρωτοβουλίες ο τυχόν ορισμένος δια χειρών ΠτΔ από την μειοψηφία Πρόεδρος του Αρείου Πάγου ή ΣτΕ, ποιος θα τον έσωζε από την κατακραυγή των "απέναντι";

Τέθηκε πάλι το ευαίσθητο/δυσάρεστο ζήτημα των αμοιβών των δικαστών/του Μισθοδικείου. Πέρα απο την ανυπαρξία σε οποιαδήποτε άλλη χώρα ενός παρόμοιου θεσμού, όπου οι δικαστές ορίζουν μόνοι τις αμοιβές τους (Αλιβιζάτος), τέθηκε και το ζήτημα του «αφόρητου λαϊκισμού περί τις αμοιβές των δικαστών» (Κ. Σακελλαροπούλου) που θύμισε ότι οι αμερικανοί ιδρυτές – συνταγματικοί νομοθέτες Madison και Hamilton είχαν πει ότι όποιος εξουσιάζει τη μισθοδοσία, εξουσιάζει και τη βούληση! Πάντως, ο Μιχ.Σταθόπουλος θύμισε ότι το ελληνικό σύστημα είναι... και παράνομο, γιατί; Διότι η ΕΣΔΑ (Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου) απαιτεί "αμερόληπτο" δικαστή. Όμως, ποιος είναι αμερόληπτος όταν δικαστικά αποφασίζει τον μισθό του;

Θα συνεχίσουμε και αύριο – δεν τελειώνουν εύκολα αυτά.

economia