Σεβασμός στην ψήφο

Νέα Πολιτική

του Αντώνη Παπαγιαννίδη*

Μετά και την δολοφονία της βουλευτού των Εργατικών Τζο Κόξ, που «υποχρέωσε» τους πάντες να συνειδητοποιήσουν σαν πόσο βιτριολική είχε καταλήξει να είναι η προεκλογική καμπάνια για το Βρετανικό δημοψήφισμα με αντικείμενο την παραμονή της χώρας στην ΕΕ ή την αποχώρηση της απ’ αυτήν, μετά και την εγκατάσταση των δημοσκοπήσεων επί ημέρες (πριν την δολοφονία: ακολούθησε αναστολή της προεκλογικής δραστηριότητας, λίγο από εκδήλωση σεβασμού/πένθους, λίγο από το ίδιο το σοκ…) στον αστερισμό του Brexit, άρχισε μια πιο σοβαρή αναμέτρηση με το «τι θα γίνει αν…». Αληθινά!

Βλέπετε, επι καιρό η εκτός Μεγ. Βρετανίας πλειοψηφία σχολιαστών, αναλυτών κοκ. θεωρούσε το βρετανικό δημοψήφισμα είτε εσωτερικό πολιτικό ή και στενό κομματικό τερτίπι (πράγμα που ήταν, αλλά δεν ήταν μόνον αυτό…), είτε πάλι έκφραση της ιδιαιτερότητας των Βρετανών και της ανέκαθεν αμφίρροπης σχέσης τους με την «Ευρώπη» (που κι αυτό ήταν, αλλά και πάλιν όχι μονον αυτό…), ξόρκιζε ένα αποτέλεσμα Brexit. Ή, πάλι, προκειμένου να το αποτρέψει περιέγραφε τις ακραίες τεχνικές δυσχέρειες μιας απεμπλοκής απο την ΕΕ, ή ακόμη-ακόμη τις αρνητικές συνέπειες στην οικονομία της Μεγ. Βρετανίας ή και τα «φαινόμενα ντόμινο» που θα έπρεπε να αναμένονται ανά την Ευρώπη. Όταν, δε, οι αγορές άρχισαν να δείχνουν αληθινά ότι ζαλίζονται, αυτή η στάση της κριτικής και του δαχτύλου που κουνιέται προς μιαν απείθαρχη κοινή γνώμη εντάθηκε.

Από την στιγμή όμως που συνειδητοποιήθηκε ότι το βρετανικό δημοψήφισμα θα είναι ως αποτέλεσμα – πάντως – πολύ κοντά, όπως κι αν καταλήξει, «ανέβηκε» το επόμενο αυτονόητο. Η  ψήφος – η πραγματική, η καταμετρημένη, όχι οι δημοσκοπικές καταγραφές ή και τα exit polls που περιμένουν ως γύπες οι σχολιαστές – δεν θα δημοσιοποιηθούν από εφημερίδες και κανάλια exit polls, ούτε καν θα παραγγελθούν.  όμως exit polls παρήγγειλαν οι τράπεζες και οι χρηματιστές, προκειμένου να ποντάρουν σωστότερα όταν θα ανοίγουν οι αγορές της Απω Ανατολής), θα πρέπει να γίνει σεβαστή. Και να φανεί ότι γίνεται σεβαστή! Αυτό θα πει ότι, αν ψηφιστεί  Brexit, ότι οι διαδικασίες αποχώρησης/αποστασιοποίησης από την ΕΕ θα πρέπει να μεθοδευθούν με σεβασμό και ειλικρίνεια – ενώ θέσεις όπως «παρόμοια ζητήματα δεν θάπρεπε να υποβάλλονται σε δημοψηφισματική κρίση» οφείλουν να θαφτούν βαθιά-βαθιά. Αλλά και αν αποφασιστεί Bremain, η «Ευρώπη» θα οφείλει, όχι μόνον στους Βρετανούς αλλά στην έννοια της λαϊκής ψήφου την ίδια, μια σωστή υλοποίηση των παραχωρήσεων που είχε πετύχει ο Ντέιβιντ Κάμερον για τους Βρετανούς. Δηλαδή θάψιμο του ιδεολογήματος της «όλο και στενότερης Ένωσης» που είχε διακηρυχθεί ως στόχος της ΕΕ. Η μετά τις 23 Ιουνίου 2016 Ευρώπη θα είναι διαφορετική, ριζικά διαφορετική ό,τι κι αν ψηφίσουν οι Βρετανοί.

*Συνεργάτης της Νέας Πολιτικής (Δημοσιεύθηκε στο Kontra News)