H Eλλάδα δεν έχει θέση και δεν πρέπει να έχει θέση σε μία γερμανική Ευρωζώνη

Νέα Πολιτική

του Μελέτη Μελετόπουλου*

Όσοι χρησιμοποιούν το γεωπολιτικό «επιχείρημα» της γεωπολιτικής απομόνωσης της χώρας σε περίπτωση Grexit, ξεχνούν ότι ισχύει ακριβώς το αντίθετο: ο εγκλωβισμός της χώρας μας σε μια γερμανοκρατούμενη Ευρωζώνη, φέουδο του ηγεμονισμού του Βερολίνου, είναι αυτή που θα την απομονώσει από τους φυσικούς της συμμάχους και τον δυτικό κόσμο.

Αναφέρομαι σε μία αποστροφή των δηλώσεων Σόιμπλε, ο οποίος, προτείνοντας την έξωση της Ελλάδας από την ζώνη του ευρώ, αναφέρθηκε στην ανάγκη πολιτικής ενοποίησης της ευρωζώνης. Δηλαδή, στην ουσία, και για να μην παίζουμε με τις λέξεις, στην συγκρότηση και πολιτικών μηχανισμών εποπτείας των οικονομιών της ευρωζώνης, εκτός από τους καθαρά οικονομικούς. Με άλλα λόγια, η Ευρωζώνη μεταβάλλεται σε ένα είδος Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας του Γερμανικού Έθνους, δηλαδή μία πολυεθνική συνομοσπονδία της οποίας θα προϊσταται Γερμανός κυρίαρχος.

Το αν το σχέδιο αυτό θα προχωρήσει, αν τελικώς θα συμμετάσχουν σ’ αυτό η Γαλλία, η Ιταλία και η Ισπανία ή αν θα το τινάξει στον αέρα μία πιθανή προεδρία Λεπέν στην Γαλλία ή οι Ποντέμος της Ισπανίας, αν θα καταλήξει τελικώς μία ομοσπονδιοποίηση μεταξύ της Γερμανίας και ορισμένων γειτονικών της χωρών τύπου μεσοπολεμικής Μεσευρώπης, είναι προς το παρόν άγνωστο. Το ερώτημα που τίθεται είναι αν η χώρα μας χωράει σε ένα τέτοιο σχήμα.

Η Ελλάδα πολέμησε, στο πλευρό των δυτικών συμμάχων της,  εναντίον ακριβώς αυτής της προοπτικής σε δύο παγκοσμίους πολέμους. Τα μέσα ήταν ασφαλώς διαφορετικά, ο σκοπός όμως ο ίδιος. Η Γερμανία επεχείρησε το 1914 και το 1939 ενόπλως να επιτύχει τον σκοπό της, ενώ σήμερα τον υπηρετεί με το όπλο της οικονομίας. Ο σκοπός όμως ήταν ίδιος με σήμερα: η κυριαρχία στην Ευρώπη. Τότε στρατιωτική, σήμερα οικονομικο-πολιτική.

Η φυσική και ιστορική θέση της Ελλάδας, από την εποχή του Ναυαρίνου μέχρι σήμερα, είναι δίπλα στις μεγάλες δημοκρατικές δυνάμεις της Δύσης: Γαλλία, Μεγάλη Βρεταννία, ΗΠΑ. Με αυτές κέρδισε την ανεξαρτησία της το 1830 (μαζί με την Ρωσία), μαζί τους πολέμησε σε δύο παγκοσμίους πολέμους, αυτές την βοήθησαν να σταθεί στα πόδια της. Παρά κάποιες αναπόφευκτες δυσάρεστες πλευρές, σε γενικές γραμμές αυτές παρείχαν οικονομική και γεωστρατηγική στήριξη στο ελληνικό κράτος. Στην παρούσα κρίση, ΗΠΑ, Μεγάλη Βρετανία και Γαλλία μας στήριξαν θερμά.

Αντιθέτως, η Γερμανία μόνον καταστροφές μας προκάλεσε, και η παρουσία της στην Ελλάδα συνδέεται με τις χειρότερες στιγμές της ιστορίας μας: την Κατοχή και το Μνημόνιο. 

Τη ανασυγκρότηση του κατεστραμμένου κράτους μας πρέπει να την στηρίξουμε γεωπολιτικά στις δυνάμεις της Δύσης και όχι στην αυταρχική Γερμανία, που υπήρξε απειλή και για τον δυτικό κόσμο και για την Ελλάδα. Και που εννοεί να επιβάλει στην Ελλάδα ένα δημοσιονομικό κολαστήριο, για να μας «κάνει ανθρώπους» κατά τα δικά της πρότυπα.

* Διευθυντής της Νέας Πολιτικής (Δημοσιεύθηκε στο Kontra News)