Eυρώ σημαίνει υφεσιακό τέλμα, διαιώνιση της φαυλοκρατίας και οριστική ακύρωση του εκσυγχρονισμού

Νέα Πολιτική

του Μελέτη Μελετόπουλου*

Διάβασα με προσοχή μία επιστολή ομάδας Ελλήνων οικονομολόγων του εξωτερικού (μερικοί εκ των οποίων είναι γνωστοί μου ή συμμαθητές μου). Σε αυτήν αναφέρεται ότι «Το ΝΑΙ εγγυάται ότι η Ελλάδα θα συνεχίσει την προσπάθεια βελτίωσης της οικονομίας και των θεσμών της, ώστε να καλύψει την απόσταση που την χωρίζει από τις ανεπτυγμένες ευρωπαϊκές χώρες» και «Η συμμετοχή της Ελλάδας στον πυρήνα της Ευρωζώνης ενισχύει τη μακροχρόνια σύγκλισή μας προς τους ευρωπαϊκούς θεσμούς.

Αντιθέτως, η έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ θα ενδυναμώσει τη ροπή προς τις πελατειακές δομές και θα ενισχύσει τις διαχρονικές παθογένειες της ελληνικής οικονομίας.» Το υπόλοιπο κείμενο αποτελεί μπαράζ κινδυνολογικών προφητειών, κατά την γνώμη μου ανεπίτρεπτων για επιστήμονες.

Θα μου επιτρέψουν οι διακεκριμένοι οικονομολόγοι να αντιτάξω στα δικά τους διδακτορικά τα δικά μου, και να προβώ στα εντελώς αντίθετα συμπεράσματα. Η ένταξη της Ελλάδας στην Ευρωζώνη όχι μόνον δεν οδήγησε στην αποδυνάμωση του πελατειακού συστήματος, αλλά παρείχε τεράστιους πόρους ευρωπαϊκής προελεύσεως στην δικομματική φαυλοκρατία της Μεταπολίτευσης, ώστε να τους διανέμει στους πελάτες και ψηφοφόρους της και να διαιωνίζει την πολιτική της κυριαρχία και ταυτόχρονα να πλουτίζει και η ίδια.

Έτσι, η συμμετοχή της Ελλάδας στην ευρωζώνη επέτρεψε στην φαυλοκρατική ολιγαρχία να διατηρήσει ακέραιες τις τριτοκοσμικές πελατειακές δομές, το σοβιετικών διαστάσεων κράτος, τους διορισμούς κλπ., και να έχει την άνεση να ακυρώνει εν τη γενέσει της οποιαδήποτε σκέψη για εκσυγχρονισμό και μεταρρυθμίσεις.

Η φράση ων οικονομολόγων ότι η παραμονή μας στην ευρωζώνη εγγυάται ότι «η Ελλάδα θα συνεχίσει την προσπάθεια βελτίωσης» κλπ. πάσχει, διότι χρησιμοποιεί την φράση «θα συνεχίσει», κάτι που δεν άρχισε ποτέ. Στα δεκατρία χρόνια της παραμονής μας στην ευρωζώνη όχι μόνον δεν άρχισε κάν οιαδήποτε μεταρρύθμιση, αλλά η χώρα βίωσε ένα ασύλληπτο κύμα διαφθοράς, τριτοκοσμικών πρακτικών, εκατοντάδων χιλιάδων διορισμών, ενίσχυσης των ολιγοπωλιακών και μονοπωλικών δομών, η δε μοναδική μεταρρύθμιση που πήγε να γίνει στα πανεπιστήμια (με την απόπειρα κατάργησης του άρθρου 16 και την εισαγωγή των συμβουλίων) καταπνίγηκε ομόφωνα από τα κόμματα και τους «ευρωπαϊστές» υπουργούς Παιδείας Αρβανιτόπουλο, Λοβέρδο κλπ.

Αλλά και σε καθαρά οικονομικό επίπεδο, τα χρόνια του ευρώ οι διαχρονικές παθογένειες της ελληνικής οικονομίας, που αναφέρουν οι οικονομολόγοι, επιδεινώθηκαν δραματικά. Η παραγωγή έπεσε, η ανεργία αυξήθηκε, η παραγωγικότητα κατέρρευσε, το δημόσιο διογκώθηκε δραματικά. Και η χώρα τελικώς χρεωκόπησε το 2010, εντός ευρώ. Δηλαδή τι άλλο επιχείρημα χρειάζεται, από τη χρεοκοπία της Ελλάδας μετά από οκτώ χρόνια στην ευρωζώνη.

Ότι η παραμονή μας στην ευρωζώνη «εγγυάται τη συνέχεια της προσαρμογής της χώρας στα ευρωπαϊκά δεδομένα» είναι αντιστροφή της πραγματικότητας. Όχι μόνον για τους λόγους που προαναφέραμε, αλλά και διότι οι ίδιοι οι ευρωπαϊκοί θεσμοί δεν έκαναν απολύτως προσπάθεια να πιέσουν το φαυλοκρατικό σύστημα διακυβέρνησης να εκσυγχρονισθεί. Γιατί δεν απαίτησαν βαθειές μεταρρυθμίσεις πριν κάνουν την Ελλάδα του Σημίτη, του Τσοχατζόπουλου, του Πάχτα και του Μαντέλη, δεκτή στην Ευρωζώνη; Δεν ήξεραν το ποιόν της κομματκής νομενκλατούρας του ΠΑΣΟΚ και της ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ; Γιατί όταν ήρθε η τρόικα στη χρεοκοπημένη Ελλάδα δέχθηκε αντί των μεταρρυθμίσεων τα φρικώδη «ισοδύναμα μέτρα»; Και πολλά άλλα συναφή ερωτήματα.

Ατέρμονο υφεσιακό τέλμα, διαιώνιση της μεταπολιτευτικής ολιγαρχίας, απολύτως καμία μεταρρύθμιση είναι η προοπτική του ευρώ για την Ελλάδα. Αντιθέτως, η δραχμή θα μας υποχρεώσει να αναλάβουμε τις ευθύνες μας και να πραγματοποιήσουμε μία ολική επανεκκίνηση σε υγιέστερη βάση.

* Διευθυντής της Νέας Πολιτικής (Δημοσιεύθηκε στο Kontra News)