Τετάρτη 22 Ιουλίου 2015

Γιατί ο Λαφαζάνης καταψηφίζει τη συμφωνία αλλά στηρίζει την κυβέρνηση;

ΕΛευθερη Λαικη Αντιστασιακη Συσπειρωση


Του Πάσχου Λαζαρίδη
Στη ζωή υπάρχουν στιγμές που το αδιέξοδο του ενός προκαλεί και ταυτόχρονα γεννιέται από το αδιέξοδο του άλλου. Αυτό είναι το πλήρες αδιέξοδο. Πιο συγκεκριμένα δύο ανταγωνιστικές δράσεις περιμένουν, προσδοκώντας η μία από την άλλη να τελειώσει ώστε να δοθεί συνέχεια. Αυτό συμβαίνει αυτή τη στιγμή ανάμεσα στον Τσίπρα και τον Λαφαζάνη.
Το μνημόνιο που έφερε ο Τσίπρας από τις Βρυξέλλες είναι η κορυφαία κυβερνητική πράξη. Πολύ ανώτερη από προϋπολογισμούς ή άλλα νομοσχέδια. Είναι ίσως η κορυφαία κοινοβουλευτική απόφαση εδώ και χρόνια. Κι όμως ο Τσίπρας δεν θέτει ζήτημα ψήφου εμπιστοσύνης. Γιατί αν θέσει, θα τη χάσει.
Η Αριστερή Πλατφόρμα καταλαβαίνει ότι το να καταψηφίζει μνημόνια δεν συνάδει με την διατήρηση της εμπιστοσύνης σε μια κυβέρνηση που τα φέρνει προς ψήφιση και τα εφαρμόζει. Δεν μπορεί να έχει κανείς εμπιστοσύνη σε μια κυβέρνηση που φέρνει μια τέτοια συμφωνία, κι όμως δηλώνει ότι διατηρεί την εμπιστοσύνη της στην κυβέρνηση. Γιατί αν την άρει, πάει αυτόματα σε διάσπαση.
Έτσι ο Τσίπρας περιμένει τον Λαφαζάνη να κάνει διάσπαση και ο Λαφαζάνης περιμένει τον Τσίπρα να θέσει θέμα εμπιστοσύνης. Κανείς δεν μπορεί να κάνει πίσω και κανείς δεν μπορεί να κάνει μπροστά.

Ο Τσίπρας δεν μπορεί να πάει μπροστά γιατί δεν θέλει με δική του κίνηση να χάσει τη δεδηλωμένη και να γίνει Παπαδήμος. Βέβαια, είναι ήδη Παπαδήμος, καθώς νομοθετεί καθ’ υπαγόρευση της τρόικας και με τη στήριξη της μνημονιακής αντιπολίτευσης. Θεωρεί όμως ότι προϊόντος του χρόνου, μπορεί να τραβήξει διαφωνούντες βουλευτές και να περιορίσει τις απώλειες της διάσπασης. Η ιστορία των κομμάτων έχει δείξει ότι οι καθυστερήσεις των διαφωνούντων, πληρώνονται ακριβά. Ο Τσίπρας ακολουθεί τη γνωστή πεπατημένη. Κερδίζει χρόνο. Και είναι αλήθεια ότι τα παιδιά του Κύρκου είναι ανώτερα στην εσωκομματική ίντριγκα από τα παιδιά του Φλωράκη.
Ο Λαφαζάνης δεν μπορεί να πάει μπροστά, γιατί αντίθετα με ότι φαίνεται, οι 109 στους 201 που ζητούν σύγκληση ΚΕ και διαφωνούν με το μνημόνιο, δεν έχουν αποφασίσει να ρίξουν τον Τσίπρα. Η Πλατφόρμα κινείται με τη λογική να κερδίσει όσο γίνεται περισσότερο από τον ΣΥΡΙΖΑ, ίσως και την πλειοψηφία, καθώς αυτή τη στιγμή, όσο αποκαλύπτονται οι λεπτομέρειες της συμφωνίας και εμπεδώνεται το αριστερό μνημόνιο, είναι καβάλα στο άλογο.
Για αυτό και οι μεν και οι δε ορκίζονται στην ενότητα. Για αυτό και τόσο η απόφαση της ΠΓ όσο και το κείμενο των 109 όχι απλά δεν αμφισβητούν την ενότητα του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά πίνουν νερό στο όνομά της.
Φυσικά όλα αυτά μένουν στο έδαφος των μικροκομματικών σχεδιασμών. Αν η Πλατφόρμα κινείται με τη λογική να κερδίσει το κόμμα, θα περιμένει σύγκληση κομματικών οργάνων και θα δώσει τη μάχη «από τα μέσα», προκαλώντας μεγαλύτερες απώλειες. Αντίθετα αν η Πλατφόρμα κινείται με τη λογική να μην περάσει το μνημόνιο, αναγκαστικά θα πρέπει να βάλει άμεσα θέμα κυβέρνησης, κερδίζοντας όμως λιγότερα.
Το πρόβλημα στην άρση εμπιστοσύνης προς την κυβέρνηση είναι ότι αυτό σήμερα δεν αποτελεί κοινή συνείδηση για τη βάση του ΣΥΡΙΖΑ. Ο κοινός θνητός Συριζαίος ακόμη νομίζει πως ότι ακούει είναι κακό όνειρο, ότι κάναν μάγια στον Αλέξη, ότι τον απείλησαν με τη ζωή της Περιστέρας, και άλλα τέτοια ορθολογικά.
Τα πράγματα δεν είναι λοιπόν τόσο εύκολα για τον Λαφαζάνη. Βεβαίως είναι πολύ λιγότερο εύκολα για τον Τσίπρα.
Η ισορροπία που συντίθεται από αυτό το πλήρες αδιέξοδο δεν μπορεί να κρατήσει πολύ. Όσο κι αν φαίνεται παράδοξο, αυτοί που μπορεί να λύσουν το πλήρες αδιέξοδο είναι οι ΝΔ, Ποτάμι, ΠΑΣΟΚ. Είναι προφανές ότι αυτοί προγκάνε με κάθε τρόπο τους διαφωνούντες, στηρίζουν λυσσωδώς Τσίπρα, δεν επιδιώκουν την πτώση του ώστε να του χρεώσουν ολόκληρο το μνημόνιο, τον εξωθούν όμως σε περαιτέρω εξευτελισμό, αναγκάζοντάς τον να δεχτεί την κοινοβουλευτική τους συνδρομή ώστε να παραμείνει στην κυβέρνηση. Θέλουν πάση θυσία να κινηθεί ο Λαφαζάνης και ο Τσίπρας να συρθεί στα πόδια τους, ταυτιζόμενος παράλληλα με το τρίτο μνημόνιο.
Έτσι, οι «μένουμε Ευρώπη» λυσσάνε με την Κωνσταντοπούλου, οι δεξιοί γιουχάρισαν τον Βαρουφάκη κάνοντας όμως μόκο για τον πολιτικό του προϊστάμενο, και όλη την επίθεση στον Λαφαζάνη σήμερα το βράδυ θα φέρουν εις πέρας οι μέχρι χθες μνημονιακοί.
Ανεξαρτήτως τι θα κάνει η ΝΔ, οι διαφωνούντες του ΣΥΡΙΖΑ έχουν τη δυνατότητα να βάλουν μπουρλότο στο μνημόνιο θέτοντας ζήτημα άρσης εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση. Η άλλη εκδοχή είναι να περάσει το μνημόνιο και η διάσπαση να εκφραστεί προϊόντος του χρόνου. Μια τρίτη εκδοχή, που είναι να περάσει το μνημόνιο με ορισμένους καταψηφίσαντες και λίγους μήνες μετά όλα να γίνουν μέλι γάλα, (διότι η ενότητα του ΣΥΡΙΖΑ είναι πανω από την ύπαρξη της Αριστεράς και την επιβίωση της κοινωνίας), είναι ανατριχιαστική και μόνο ως σκέψη.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου