“Το έθνος που υπακούει είναι η ηχώ ξένων”: Τι έχει να πει ο Εντουάρντο Γκαλεάνο για τον Φόβο και την Ελευθερία

ΕΛευθερη Λαικη Αντιστασιακη Συσπειρωση

Η γραφή του είναι ένα μοναδικό μείγμα Ιστορίας, πολιτικής ανάλυσης και ποίησης· σε μια αναλογία που κάνει τα βιβλία του να μην μπορούν να καταταχθούν σε κάποια συγκεκριμένη λογοτεχνική κατηγορία. Ο Γκαλεάνο έγραφε πολύ, αλλά μιλούσε λίγο. Ο μεγάλος συγγραφέας πέθανε στις 13 Απριλίου του 2015 νικημένος από τον καρκίνο. Όμως τα λόγια του και το συγγραφικό του έργο παραμένει.

Σε μια από τις σπάνιες συνεντεύξεις του είπε:

Ο Θουκυδίδης έχει γράψει ότι «τα μεγάλα έθνη πάντα κάνουν αυτό που θέλουν και τα μικρά έθνη πάντοτε αποδέχονται αυτό που πρέπει να αποδεχτούν». Μήπως τελικά αυτή η κρίση που βιώνουμε στην Ελλάδα και που πριν από λίγα χρόνια βίωσαν η Αργεντινή και άλλες χώρες της Λατινικής Αμερικής, ακολουθεί αυτήν ακριβώς τη διαπίστωση; «Η Ελλάδα θα γνωρίσει τώρα αυτό που πάντα γνώριζε η Λατινική Αμερική: ότι ο κόσμος κατευθύνεται από υποτιθέμενους διεθνείς οργανισμούς, οι οποίοι ασκούν τη διεθνή δικτατορία τους και κάθε φορά γίνονται όλο και λιγότερο ορατοί. Να ξέρετε, όμως, πως η ελευθερία τού να υπακούς δεν είναι ελευθερία. Το έθνος που υπακούει δεν είναι πια έθνος: είναι η ηχώ ξένων φωνών, είναι η σκιά άλλων σωμάτων».

Είναι, άραγε, αυτό το χαρακτηριστικό που καθορίζει το μεγαλείο ενός έθνους; Η ανυπακοή; «Ναι, και αυτό συμβαίνει επειδή ο κόσμος σήμερα, όπως και σχεδόν σε κάθε εποχή, εξακολουθεί να συγχέει το μεγαλείο με το μέγεθος. Αν κρίνουμε από την οργάνωση του σημερινού κόσμου, πετυχημένοι θεωρούνται οι λαοί που καταφέρνουν να εξουσιάζουν άλλους λαούς και κατορθώνουν να “καταβροχθίσουν” τους υπόλοιπους. Για παράδειγμα, οι πόλεμοι που σήμερα αποκαλούνται “αμυντικοί” είναι στην πραγματικότητα αδηφάγοι πόλεμοι».

Ο Εντοάρντο Γκαλεάνο μίλησε για τον φόβο και την ελευθερία. Σε ένα βίντεο είπε για την ιστορία με το ινδικό χοιρίδιο το οποίο έμεινε αγκιστρωμένο στα κάγκελα του κλουβιού αν και η πόρτα της ελευθερίας ήταν ανοιχτή. Η ιστορία αυτή θυμίζει την Ελλάδα και τις προσπάθειες τρομοκράτησης των πολιτών.

Διαβάστε την ιστορία και δείτε το βίντεο:

“Θυμάμαι ότι τον καιρό της εξορίας στις ακτές της Καταλωνίας, μια μέρα μας έκαναν δώρο ένα ινδικό χοιρίδιο. Έφτασε στο σπίτι μέσα σε ένα κλουβί. Εγώ λυπόμουν να το βλέπω έτσι, φυλακισμένο, και το μεσημέρι του άνοιξα το κλουβί.

Όταν γύρισα στο σπίτι, το σούρουπο, το βρήκα ακριβώς όπως το είχα αφήσει. Στο βάθος του κλουβιού, κολλημένο στα κάγκελα… έτρεμε από τον φόβο της ελευθερίας.

Αναρωτιέμαι αν η εποχή μας μας κάνει όλους να μοιάζουμε σ΄αυτό το ινδικό χοιρίδιο.

Σήμερα θα σας διηγηθώ, με τον δικό μου τρόπο, μερικές ιστορίες φόβου που κυβερνούν τον κόσμο.”

πηγή – αγώνας της Κρήτης