Σάββατο 18 Ιουλίου 2015

Οι διαφωνούντες του ΣΥΡΙΖΑ ας θυμούνται τα Ιουλιανά του 1965

kontranews


του Μελέτη Μελετόπουλου
Όλοι οι σημερινοί διαφωνούντες με το νέο μνημόνιο συριζαίοι ήταν, το 1965, ως πολιτικοποιημένοι και στρατευμένοι στην αριστερά νέοι της εποχής, ριζικά αντίθετοι με την ατυχή πρωτοβουλία του βασιλιά Κωνσταντίνου, τέτοιες μέρες πριν πενήντα χρόνια, να απολύσει τον εκλεγμένο με τεράστια πλειοψηφία πρωθυπουργό Γεώργιο Παπανδρέου (άλλωστε και ο ίδιος πρώην βασιλιάς την έχει αποκηρύξει δημοσίως).
Η αποπομπή του Γεωργίου Παπανδρέου υπήρξε ο καταλύτης που οδήγησε στην διάλυση του πολιτικού συστήματος, στην επιβολή δικτατορίας και τελικά στην τραγωδία της Κύπρου. Ποιά ήταν, όμως, η ουσία των Ιουλιανών του 1965 και ποιά η αναλογία τους με την σημερινή συγκυρία;
Τον καυτό Ιούλιο του 1965, λοιπόν, αναιρέθηκε ο κοινοβουλευτικός συσχετισμός που είχε αναδείξει με τις εκλογές του Φεβρουαρίου 1964 ο ελληνικός λαός. Το εκλογικό σώμα είχε αποφασίσει ότι ήθελε μία βουλή με πλειοψηφία της Ενώσεως Κέντρου και μία κυβέρνηση με πρωθυπουργό τον Γεώργιο Παπανδρέου. Αυτήν την βούληση του κυρίαρχου σε μία δημοκρατία λαού παραβίασε η ανατροπή του Παπανδρέου, και γι’ αυτό ακολούθησαν όσα ακολούθησαν.

Ποιά είναι η αναλογία με την σημερινή συγκυρία; Ότι σήμερα, το 2015, στις εκλογές του παρελθόντος Ιανουαρίου, ο ελληνικός λαός αποφάσισε ότι επιθυμεί μία Βουλή με αντιμνημονιακή πλειοψηφία και μεγαλύτερο ανάμεσα στις αντιμνημονιακές δυνάμεις κόμμα τον ΣΥΡΙΖΑ. Από τις εκλογές προέκυψε, λοιπόν, πράγματι, μία κυβέρνηση συνεργασίας δύο αντιμνημονιακών κομμάτων (ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ), ενώ οι ηττημένες φιλομνημονιακές δυνάμεις πήγαν στην αντιπολίτευση. Αυτός ο συσχετισμός των δύο «στρατοπέδων», του πλειοψηφούντος αντιμνημονιακού και του μειοψηφούντος φιλομνημονιακού, επικυρώθηκε με συντριπτική πλειοψηφία με το δημοψήφισμα της 5ης Ιουνίου.
Αυτός ακριβώς ο θεμελιώδης κοινοβουλευτικός και κυβερνητικός συσχετισμός θα τιναχτεί στον αέρα, αν οι διαφωνούντες αποχωρήσουν από την συμπολίτευση και συγκροτήσουν νέο σχήμα, που θα αντιπολιτεύεται εις το εξής την κυβέρνηση. Η κυβέρνηση θα απολέσει την κοινοβουλευτική πλειονοψηφία. Για να επιβιώσει, θα αναγκαστεί να προσφύγει στις πάντα πρόθυμες να «συνεργασθούν» (δηλαδή να επανέλθουν ως συνέταιροι ενός αποδυναμωμένου ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία, από την οποία τους εκπαραθύρωσε το εκλογικό σώμα) μνημονιακές δυνάμεις, δηλαδή η ημιθανής ΝΔ, το θνήσκον ΠΑΣΟΚ και το νέο μνημονιακό «πουλαίν» του «Ποταμιού. Με άλλα λόγια, να γίνει ό,τι έγινε το 1965, όταν η Δεξιά επανήλθε στην εξουσία ως εταίρος των Αποστατών.
Ασφαλώς δεν πρόκειται να υποδείξουμε στους διαφωνούντες Συριζαίους τα πολιτικά τους καθήκοντα. Επίσης κατανοούμε τους λόγους αρχής για τους οποίους διαφωνούν. Απλά επισημαίνουμε, στο επίπεδο των πολιτικών επιπτώσεων, τα αναπόφευκτα αποτελέσματα πιθανής τους αποχώρησης από την κοινοβουλευτική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ.
Καλή ή κακή, η πολιτεία της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ θα κριθεί από τον λαό στις επόμενες εκλογές. Αλλά η βούληση του λαού δεν επιτρέπεται να ανατραπεί μέσα στην Βουλή. Οι διαφωνούντες εξελέγησαν στον συνδυασμό του ΣΥΡΙΖΑ και όχι ως αυτόνομο σχήμα. Προτείνουμε να διατηρήσουν τις επιφυλάξεις και τις διαφωνίες τους (κάποιες απ’ αυτές είναι ασφαλώς βάσιμες και λογικές), αλλά να μην ανατρέψουν την κυβέρνηση. Καλύτερα να εφαρμόσει το νέο μνημόνιο μία κυβέρνηση της αριστεράς, παρά τα κόμματα που υπήρξαν βαλέδες του Βερολίνου. Και ας πιέζουν στην Βουλή οι διαφωνούντες στην κατεύθυνση της ελάφρυνσης των επιπτώσεων του μνημονίου. Δεν είναι και λίγο.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου