THE DEBT GAME

The Crypt Of Banking News

Από την Κατερίνα Παπαφωτίκα

Τόσο καιρό ακούμε τους κρατούντες και τους έχοντες να μέλανε και να λένε για τα stress test,  η επιτυχία των ευρωπαϊκών τραπεζών, την έξοδο από την κρίση, την έξοδο από τα μνημόνια, την εκλογή προέδρου και την σταθερότητα του συστήματος και πράγματι, πρέπει να αναρωτηθούμε “μα καλά πόσο ανίδεους μας θεωρούν?????” τα πράγματα είναι πολύ άσχημα πλέον σε παγκόσμιο επίπεδο και τίποτα και κάνεις δεν μπορεί να εγγυηθεί για σταθερότητα και ευημερία........όχι????

Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή ξανά.

Για να μπορούμε να ασκούμε κριτική, κατ’ αρχήν πρέπει να γνωρίζουμε πως λειτουργεί το σύστημα. Γνωρίζετε??

Επειδή η ανάλυση είναι περιπλοκή, θα χρησιμοποιήσουμε το οικονομικό κύκλωμα. θεωρώντας  ότι η ροη του χρήματος είναι κανονική υπό άριστες συνθήκες.

Οι παίκτες : α) Κυβερνήσεις

                           β) Τράπεζες

                           γ) Κεντρικές Τράπεζες

Στην αρχή , ήταν οι κυβερνήσεις οι οποίες είχαν συγκεκριμένες δαπάνες να εξυπηρετήσουν όπως δαπάνες υγείας-παιδείας, άμυνα. βεβαία αυτό μπορούσε να γίνει από τα έσοδα του εκάστου έθνους. πως? μονό όταν τα έσοδα > έξοδα,  δηλαδή πλεόνασμα. σε αντίθετη περίπτωση ναι.. δανεισμός .. άρα ναι και πάλι ... δημιουργήθηκαν οι τράπεζες οι οποίες συγκέντρωναν χρήμα από κατάθετες και το μεταβίβαζαν στις ελλειμματικές μονάδες, σε εμάς καθώς και  για την αποπληρωμή των τόκων από τον υφιστάμενο δανεισμό.

Η χρηματοδότηση αυτών,  καθώς και η ανάγκη έλεγχου δημιούργησε μια άλλη ανάγκη καθώς και θεσμό, δηλαδή τις κεντρικές τράπεζες και κάπου εκεί ανάμεσα σε θεσμούς και ιδρύματα είμαστε και εμείς....

Βασικό προϊόν της όλης διαδικασίας,  είναι η δημιουργία παγκόσμιας πιστής και χρήματος.

είναι όμως ????

1. Πρακτικα όλα τα κράτη είναι χρεωμένα σε κάποιον και αυτό γιατί τα έξοδα είναι περισσότερα από έσοδα. πουθενά δεν υπάρχει πλεόνασμα ,στην Ελλάδα συγκεκριμένα ο λόγος εξόδων- εσόδων είναι 3/1. αυτό καθίστα άμεση την ανάγκη μακροπρόθεσμου δανεισμού έστω και με χαμηλό δανεισμό.

«τότε γιατί όλοι δεν πτωχεύουν ??»

Στην πράξη υφίσταται μια σχέση που λέει :

δημόσιο χρέος + τραπεζικό χρέος >5χ δημόσια έσοδα.

Αυτό σημαίνει ότι όταν το χρέος συνολικά  ξεπερνά 5 φόρες και πάνω  τα μελλοντικά έσοδα, τότε οι αγορές αποφασίζουν να έχουν αμφιβολίες για την αποπληρωμή  και έχουμε τα γνωστά αποτελέσματα....ενδεικτικά, Ιρλανδία 43χ, Αμερική 16χ, γερμάνια 9χ, γαλλια10χ, Ελλάδα 8χ

«τότε γιατί οι χειρότεροι από μας δεν έχουν μνημόνια???»

Γιατί απλά έχουν εμπορικό ισοζύγιο καλύτερο, ουλάνε αντί να εισάγουν, φέρνουν ξένο συνάλλαγμα μέσα στην οικονομία τους. άρα δημιουργούν καλύτερες προσδοκίες(όχι ότι δεν έχουν πρόβλημα....)

2.  Η διαδικασία αναφέρεται σε οικονομίες ξεχωριστά και όχι στο σύνολο τους και άδω έχουμε το πρόβλημα.. πλέον το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα έχει διαταραχτεί σε τέτοιο βαθμό, που μια παγκόσμια ύφεση –κρίση είναι αναπόφευκτη. Το κράτος δεν έχει χρήμα και ζητεί από τράπεζες ,αυτές με τη  σειρά τους παίρνουν τα ομολόγα και σαν αντάλλαγμα,  τυπώνεται χρήμα από κεντρικές τράπεζες μέχρι να υπάρξει ισορροπία.

όταν όμως δεν επιτευχτεί η ισορροπία, τότε υπάρχουν 3 λύσεις:

1) Τυπωτένεται  περισσότερο χρήμα - πληθωρισμός

 2) Αναδιάρθρωση χρέους - default

 3) Διαγραφή χρεών

Καμία από τις  λύσεις δεν είναι μακροπρόθεσμα εφικτή  γιατί :

1) περισσότερο χρήμα,  θα οδηγήσει σε αύξηση των τόκων και χωρίς ταυτόχρονη αύξηση μισθών- εισοδήματος θα οδηγηθούμε σε ρυθμίσεις δανείων, μειώσεις μισθών, συντάξεων.................. κραχ

2) η αναδιάρθρωση, χαμηλώνει το επιτόκιο στο δανεισμό αλλά ποτέ δεν ξεπληρώνεις, δεν έχεις δικά σου έσοδα, δεν μπορείς να κάνεις πολιτική άρα, ύφεση-ανεργία και αλλά ωραία πράγματα.................

3)η διαγραφή, σε ένα λογικό κόσμο θα ήταν εύκολη. όμως η μια διαγραφή, θα οδηγήσει και σε άλλες και τότε κανένας πιστωτής δεν θα ξαναδένεσαι –συνεπώς θα οδηγούμασταν σε κατάρρευση πιστής, παγκόσμιο κραχ ,αβεβαιότητα.

Ας σκεφτούμε τώρα όταν όλα αυτά δεν συμβαίνουν σε μια οικονομία αλλά λογά της παγκοσμιοποίησης σε όλα τις οικονομίες...παγκοσμίως....

Ιστορικά η τελευταία φορά που έγινε τέτοια κρίση ήταν το γνωστό κραχ του  1929 το όποιο είχε και τελείως αλλά χαρακτηριστήκατε τι επακολούθησε μετά..(διαβάστε την ιστορία...)

Σίγουρα η κατάσταση είναι ζοφερή και δύσκολη και όποιος θέλει μπορεί να γυρίσει πλευρό και να κάνει ότι συνήθισε να κάνει .... θα πρέπει όμως να πούμε ότι : η έξοδος στις αγορές, το πλεόνασμα, οι εκλογές, είναι το τελευταίο που μας απασχολεί...........

Σκεφτείτε το..........γιατί η γνώση είναι δύναμη