Τετάρτη 6 Μαΐου 2015

Η τοξική Ευρώπη αντίπαλη της ελληνικής χωματερής


Από τη Νούλα Χρυσοχοϊδου
Βαλκάνιοι ή Ευρωπαίοι (;) 
Ψευδαισθήσεις ή Αναποτελεσματικές επιλογές (;)
Η "τοξική" Ευρώπη υπήρξε για την Ελλάδα ο σημαντικότερος παράγοντας ευρωκεντρισμού, εγωκεντρισμού ή εθνοκεντρισμού καθώς προέκυψε περίπου στα τέλη της δεκαετίας του '80 ως το πολιτικό σχέδιο, ως μια άλλη πολιτική πρόταση μεταξύ άλλων πολιτικών προτάσεων.  Με λίγα λόγια φτάσαμε στην πηγή και ήπιαμε μολυσμένο νερό ώστε να θεωρηθούμε κι εμείς εκσυγχρονιστές της Δύσης. Δεν ήταν οικονομική απόφαση η ένταξη μας στο ευρώ μα πιο πολύ πολιτική. Είναι ο Έλληνας με τα πολλά επίθετα, είναι ο νεωτεριστής  Έλληνας, εκείνος ο θεσμός της αγοράς εργασίας, ο πολιτικός πλουραλισμός, είναι η Προτεσταντική ηθική και η ανάπτυξη του καπιταλισμού.
 Αντιγράφουμε... Αντιγράφουμε λαούς λες και έχουμε ανάγκη να ενταχθούμε σε αυτή την "μοναδική" Δύση, λες και δεν έχουμε δική μας κοινωνική  και θεσμική υπόσταση. Δεν έχουμε διδαχθεί ιστορία, δεν εφαρμόζουμε θεσμούς. Ισχύει, ότι ο κάθε κοινωνικός σχηματισμός δεν μπορεί να προχωρήσει ή να επιβιώσει αν δεν αποκτήσει οικονομικά, πολιτικά, κοινωνικά και πολιτισμικά χαρακτηριστικά όπως η μαζική παιδεία, οι εθνικές αγορές (βλέπε: Γερμανία 19ο αιώνα κατά την Αγγλική βιομηχανική Επανάσταση), ενώ αναγκάστηκε να εφαρμόσει θεσμούς και σύγχρονες μορφές τεχνολογίας για την εποχή εκείνη, όμως δεν απορροφήθηκε από την Αγγλία, είχε την δική της προσαρμοστική ικανότητα.

 Άρα εκσυγχρονίζομαι δεν σημαίνει απαραίτητα ότι απορρίπτω την μοναδικότητα του λαού μου
 Δεν θέλαμε να μας λένε Βαλκάνιους θέλαμε να μας λένε Ευρωπαίους!
 Μα δεν αποφάσισε ο λαός γι΄αυτό, "άλλοι" αποφασίσανε.
 Ήταν πολλοί οικονομολόγοι που επισήμαναν ότι τρέχαμε με μεγάλη ταχύτητα και τα μειονεκτήματα για την χώρα και την ένταξη μας σε μια ενιαία νομισματική πολιτική θα ήταν δυσβάσταχτα, καθώς μας είχε συνεπάρει το αίσθημα ισότητας και ίσως ανωτερότητας.
 Ήταν η χρυσή δεκαετία του Περικλή! Κάπως έτσι την συνδέσαμε στο μυαλό μας. Θέλαμε μια άλλη Ελλάδα, μια Ελλάδα με ευρωπαϊκή ταυτότητα και αέρα.
Και ξαφνικά "κρανίου τόπος" η χώρα μας! Και ότι δανειστήκαμε πρέπει να το επιστρέψουμε. Και θόλωσε το μυαλό του Έλληνα και βρίσκεται σε καθεστώς υποτέλειας και ο λογαριασμός μέρα με τη μέρα φουσκώνει  και μ΄αυτόν μας είχαν φουσκώσει τα μυαλά.
Το αποτέλεσμα είναι να υποκλινόμαστε στους Ευρωπαίους πολίτες και όχι μόνο σ΄αυτόν αλλά και στους εταίρους μας, έμμεσα μέσω των λεγόμενων "αγορών".
Αντί λοιπόν να ζήσουμε την εξίσωση των δικών μας με αυτών των ευρωπαϊκών εισοδημάτων εμείς πήραμε την κατηφόρα και βυθιζόμαστε κόσμε, βυθιζόμαστε!!! Και οι τωρινές αλλά και οι μελλοντικές συντάξεις εξανεμίζονται, οι μισθοί (όταν υπάρχουν) πήραν την κατρακύλα. Μας έφαγε η λιτότητα και το όνειρο της ευρωπαϊκής ενοποίησης, ένα ψυχρό πείραμα αυτοκαταστροφής.
Δυστυχώς είναι αναπόφευκτο....
Όταν η μοίρα προστάζει εμείς ακόμα ατενίζουμε το μέλλον με αισιοδοξία... Ήταν τρείς, ήταν γυναίκες και κρατούσαν στα χέρια τους την κλωστή, που συμβολίζει την ανθρώπινη ζωή, δείχνοντας το πόσο μικρή και αδύναμη μπορεί αυτή να είναι. Παίρνουν την δύναμη τους από την "Ευρώπη" γιατί στις Μοίρες υπακούουν μέχρι και οι "θεοί", οι οποίοι έχουν όμως τη δύναμη να την αλλάζουν.

… Κι αφού, σαν τα μικρά παιδάκια, παίξεις,
τόσον καιρό, με ρίμες και με λέξεις,
 κι όλες σου τις ελπίδες αφανίσεις,
χαμένος, όλος, μες στις αναμνήσεις,
 μόλις φανούν οι πρώτες μαύρες τύψεις,
κι έρθ’ η στιγμή να σκύψεις, να μη σκύψεις,
 μα παίρνοντας, μαζί, το θησαυρό σου,
το Γολγοθά σου ανέβα, και σταυρώσου!…


Έλλάδα: Καὶ φέρουσιν αὐτὸν ἐπὶ Γολγοθᾶν τόπον, ὅ ἐστι μεθερμηνευόμενον κρανίου τόπος

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου