analyst
 |
| Εάν οι ποσότητες του νομίσματος μειωθούν στα αποθεματικά των κεντρικών τραπεζών, λόγω του γουάν, θα προκληθούν μεγάλες εισροές πληθωριστικών χρημάτων στις Η.Π.Α., καθώς επίσης η εκτόξευση των επιτοκίων – το ευρώ και το ρούβλι |
Για όλα εκείνα τα κράτη, τα οποία έχουν ελλείμματα στα ισοζύγια τρεχουσών συναλλαγών τους, είναι σημαντική η διατήρηση των νομισμάτων τους σε υποτιμημένα, χαμηλά επίπεδα – έτσι ώστε να μπορούν να επιλύουν τα προβλήματα τους μέσω της αύξησης των εξαγωγών, καθώς επίσης της μείωσης των εισαγωγών τους.
Για τις Η.Π.Α. βέβαια, οι οποίες θεωρούνται ως μία μεγάλη, κλειστή οικονομία, έχοντας την ικανότητα να αντιμετωπίζει μόνη της τα προβλήματα της, χωρίς την ανάγκη εξωτερίκευσης τους (ανάλυση), η κατάσταση είναι διαφορετική – γεγονός που σημαίνει πως η υπερδύναμη έχει τη δυνατότητα να «ανέχεται» την υψηλή ισοτιμία του νομίσματος της, έτσι όπως έχει διαμορφωθεί τους τελευταίους μήνες.
Η πτώση λοιπόν της αξίας του ευρώ κατά 25% περίπου σε σχέση με το δολάριο, η οποία είναι θετική για τους εξαγωγείς της Ευρωζώνης, αρνητική δε για τους αμερικανούς ανταγωνιστές τους, δεν ενόχλησε ιδιαίτερα τις Η.Π.Α. – παρά το ότι επιδείνωσε σημαντικά τις επιδόσεις της εξαγωγικής τους βιομηχανίας.
Εν τούτοις, η πρόσφατη μεγάλη αύξηση του εμπορικού ελλείμματος, είναι αδύνατον να μην ανησύχησε την αμερικανική κυβέρνηση – ενώ θα υπήρχε η δυνατότητα μίας άμεσης αντιστροφής της τάσης, εάν η κεντρική τράπεζα (Fed) διαβεβαίωνε τις χρηματαγορές ότι δεν θα αυξήσει τα βασικά της επιτόκια το 2015 ή ακόμη καλύτερα, εάν ανακοίνωνε ένα τέταρτο πακέτο ποσοτικής διευκόλυνσης (QE 4).
Αναρωτιέται λοιπόν εύλογα κανείς γιατί δεν συνέβη κάτι τέτοιο – γιατί δηλαδή οι Η.Π.Α. δεν κάνουν κάποια προσπάθεια να αδυνατίσουν το νόμισμα τους, τουλάχιστον στα επίπεδα της τάξης του 1:1,25 σε σχέση με το ευρώ.
Στα πλαίσια αυτά, δεν μπορεί να μην θυμηθεί κανείς τη σχετικά πρόσφατη επιθυμία της Κίνας να συμπεριληφθεί το νόμισμα της (γουάν) στο καλάθι των ξένων νομισμάτων, τα οποία συναποτελούν το «νομισματικό σύστημα» του ΔΝΤ – τα ειδικά τραβηχτικά δικαιώματα (SDR), τα οποία στηρίζονται στο ευρώ, στο γεν, στοδολάριο και στη βρετανική στερλίνα, στα κυριότερα δηλαδή αποθεματικά νομίσματα του πλανήτη.
Με δεδομένο τώρα το ότι η επόμενη συνεδρίαση του ΔΝΤ, η οποία αφορά το καλάθι των νομισμάτων που συμπεριλαμβάνονται στο σύστημα του, έχει προγραμματιστεί για τα τέλη του 2015 (η προηγούμενη ήταν το 2011),τυχόν απόφαση υπέρ της εισαγωγής του γουάν θεωρείται «κόκκινο πανί» για την υπερδύναμη. Η αιτία είναι το ότι η προσθήκη ενός πέμπτου μεγάλου νομίσματος θα μπορούσε να υπονομεύσει την αξιοπιστία του δολαρίου, λόγω του περιορισμού της σπουδαιότητας του στο καλάθι του ΔΝΤ.
Εάν συνέβαινε κάτι τέτοιο, τότε θεωρείται εξαιρετικά πιθανή η μείωση των ποσοτήτων των δολαρίων που διατηρούν στα αποθέματα τους όλες οι κεντρικές τράπεζες του πλανήτη, έτσι ώστε να αντικατασταθούν με το κινεζικό νόμισμα – γεγονός που θα προκαλούσε τεράστιες εισροές πληθωριστικών δολαρίων στις Η.Π.Α., εις βάρος της αγοραστικής δύναμης των Αμερικανών, καθώς επίσης το τέλος της εποχής του φθηνού δανεισμού στη χώρα (λόγω του ότι η καταπολέμηση του πληθωρισμού θα απαιτούσε υψηλά επιτόκια).
Περαιτέρω, για εκείνο το χρονικό διάστημα που ένα μεγάλο μέρος του συνολικού ποσού δολαρίων που έχει εκδώσει η κεντρική τράπεζα των Η.Π.Α. δεν βρίσκεται στην κυκλοφορία, λόγω του ότι είναι αποθηκευμένο στις κεντρικές τράπεζες του πλανήτη, το κόστος δανεισμού της υπερδύναμης διατηρείται χαμηλό – ακριβώς επειδή κυκλοφορούν τόσα πολλά δολάρια, δεδομένου ότι πρόκειται για το παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα νούμερο ένα (γράφημα).
.
.
Εάν όμως η ποσότητα των δολαρίων στα συναλλαγματικά αποθέματα των κεντρικών τραπεζών μειωθεί, τότε το κόστος δανεισμού των Η.Π.Α. θα εκτοξευθεί στα ύψη – κάτι που, για μία χώρα με δημόσιο χρέος της τάξης των 18 τρις $ ή άνω του 100% του ΑΕΠ της, θα ήταν ίσως αδύνατον να εξυπηρετηθεί ομαλά, επιδεινώνοντας σημαντικά τα ελλείμματα του κρατικού προϋπολογισμού.
Φυσικά δεν είναι εύκολο να υπολογίσει κανείς το αντίκτυπο για τις Η.Π.Α., αν και ο κ. K. Rogoff (πηγή) θεωρεί πως το προνόμιο του δολαρίου, ως αποθεματικού νομίσματος, εξοικονομεί στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα των Η.Π.Α. περί τα 100 δις $ ετησίως. Εάν λοιπόν οι κεντρικές τράπεζες του πλανήτη, οι οποίες διατηρούν το 60% περίπου των αποθεματικών τους σε δολάρια, τα μειώσουν στο 50%, τότε οι Η.Π.Α. θα επιβαρύνονταν ετήσια με 20 δις $ – με 55 έως 60 δις $, εάν η μείωση φτάσει στο 40%.
Αυτό θα σήμαινε τεράστιες ετήσιες «ζημίες» για την υπερδύναμη, η οποία υπολογίζει το ύψος των συναλλαγματικών αποθεμάτων των κεντρικών τραπεζών το 2029, όπως στο γράφημα που ακολουθεί – χωρίς να θεωρεί πως το κινεζικό γουάν αποτελεί κίνδυνο.
.
.
Συνεχίζοντας, ο πρωθυπουργός της Κίνας έκανε επίσημη αίτηση στο ΔΝΤ να συμπεριληφθεί το γουάν ως πέμπτο νόμισμα στο καλάθι – γεγονός που αποδεικνύει ότι, θα λάβει όλα τα αναγκαία μέτρα, για να το εξασφαλίσει, ενώ η διευθύντρια του Ταμείου τον διαβεβαίωσε πως θα συμπεριληφθεί σε κάποια χρονική στιγμή στο μέλλον.
Εύλογα επομένως συμπεραίνουν πολλοί πως η πρόσφατη ενίσχυση της ισοτιμίας του αμερικανικού νομίσματος, θα μπορούσε να αποτελεί ένα τέχνασμα της Fed – έτσι ώστε να τονισθεί η ανάγκη ενός ισχυρού δολαρίου αφενός μεν για το καλάθι του ΔΝΤ, αφετέρου ως ένα απαραίτητο αποθεματικό νόμισμα των κεντρικών τραπεζών, ικανό να διατηρήσει την αξία των «αποταμιεύσεων» τους.
.
Το ευρώ
Οι Η.Π.Α. βέβαια δεν πρόκειται να αρκεσθούν μόνο σε αυτήν την κίνηση, αφού το δολάριο είναι πολύ σημαντικό για την οικονομία τους - ενώ δεν είναι σίγουρο πως θα αντέξει στις πιέσεις του ελλειμματικού ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών τους.
Στα πλαίσια αυτά, δεν είναι παράλογο να αποφασίσουν να επιτεθούν στο δεύτερο μεγαλύτερο παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα, στο ευρώ, έτσι ώστε να μειωθεί το ποσοστό του στο καλάθι του ΔΝΤ, καθώς επίσης στα συναλλαγματικά αποθέματα των κεντρικών τραπεζών του πλανήτη – οπότε να παραμείνουν οι ποσότητες του δολαρίου στα ίδια επίπεδα, παρά την ενδεχόμενη εισαγωγή του γουάν.
Ενδεχομένως λοιπόν να οφείλονται σε αυτό οι μαζικές πωλήσεις πολλών ευρωπαϊκών ομολόγων, οι τιμές των οποίων συνεχίζουν να μειώνονται (αύξηση των αποδόσεων), παρά τις επεμβάσεις της ΕΚΤ (άρθρο). Τα επιτόκια του δεκαετούς γερμανικού έφτασαν σχεδόν στο 0,8%, ενώ οι αποδόσεις όλων των υπολοίπων παρουσίασαν τη μεγαλύτερη εβδομαδιαία άνοδο της τελευταίας δεκαετίας – με τη Γαλλία και την Ισπανία να πληρώνουν ακριβά τις τελευταίες εκδόσεις τους (12 δις €), καθώς επίσης με την Πολωνία να αναιρεί την προγραμματισμένη πώληση των δικών της ομολόγων.
Τα δεκαετή ιταλικά ομόλογα έφτασαν στο 2,047 και τα ισπανικά στο 2,025 – όταν τη Δευτέρα ευρίσκονταν μόλις στο 1,5% το καθένα. Φυσικά κανένας δεν μπορεί να συμπεράνει με βεβαιότητα που ακριβώς οφείλεται το ξεπούλημα, όπως επίσης η ξαφνική πτώση των ευρωπαϊκών χρηματιστηρίων, ως αποτέλεσμα τους – αφού η Ευρωζώνη αντιμετωπίζει το πρόβλημα της Ελλάδας, ενώ η ΕΕ τις βρετανικές εκλογές, οι οποίες θα μπορούσαν να φέρουν στην εξουσία παρατάξεις υπέρ της εξόδου της χώρας από την ένωση.
Εν τούτοις, εάν μελετηθεί καλύτερα το θέμα του δολαρίου, σε συνδυασμό με τα τεράστια οικονομικά προβλήματα της υπερδύναμης, φαίνεται πολύ πιθανή η επίθεση της στο ευρώ – ενώ δεν πρέπει να υποτιμάται μία ενδεχόμενη ρωσική επίθεση στο νομισματικό πεδίο μάχης, με την υιοθέτηση του χρυσού ρουβλίου(άρθρο), η οποία θα προκαλούσε πολύ μεγάλα προβλήματα στο δολάριο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου