Τρίτη 19 Μαΐου 2015

Ιρλανδικό δημοψήφισμα;-analyst.gr

analyst

Οι Πολίτες αντιμετωπίζουν με δυσπιστία την Ευρωζώνη, κυρίως λόγω του στυγνού εκβιασμού τους από την ΕΚΤ, η οποία τους ανάγκασε να αναλάβουν τα χρέη των ιδιωτικών τραπεζών τους – ο κίνδυνος διάλυσης της Ευρωζώνης από τη Γερμανία

«Όσο πιο γρήγορα εγκαταλείψει η Γερμανία το δημοσιονομικό της δόγμα, το φετίχ του πλεονάσματος, χρησιμοποιώντας τα δικά της χρήματα για τη δική της ευημερία μέσω της αύξησης των επενδύσεων στη χώρα της, τόσο καλύτερα θα είναι για όλους τους άλλους» (A. Evans-Pritchard)
.

Άρθρο

Ενώ τα βλέμματα του πλανήτη είναι στραμμένα στην ενδεχόμενη έξοδο της Ελλάδας από την Ευρωζώνη, σε συνδυασμό με τη χρεοκοπία της, η Μ. Βρετανία προετοιμάζεται για ένα δημοψήφισμα που θα αφορά την εγκατάλειψη της ΕΕ – ενώ, ακόμη περισσότερο η Ιρλανδία, μέσω του προέδρου του συνδέσμου επιχειρηματιών IBEC, σημειώνει πως πρέπει να υπάρξει ένας δημόσιος διάλογος, αναφορικά με την έξοδο της από την Ευρωζώνη και την ΕΕ, εάν τελικά η Βρετανία ακολουθήσει το συγκεκριμένο δρόμο.
Σύμφωνα με τον ίδιο, οι Ιρλανδοί θα ήταν υποχρεωμένοι να το κάνουν, αφού μετά από μία πιθανή έξοδο της Βρετανίας οι μεγάλοι ιρλανδικοί επιχειρηματικοί όμιλοι θα επέλεγαν την εγκατάσταση τους εκεί – επειδή, σε μία τέτοια περίπτωση, η Μ. Βρετανία θα γινόταν πολύ πιο ελκυστική, μειώνοντας τους φόρους και επιτρέποντας μεγαλύτερη ελευθερία κινήσεων στις εταιρείες.

Με βάση τώρα τη λονδρέζικη δεξαμενή σκέψης «Open Europe»(πηγή), η ενδεχόμενη έξοδος της Βρετανίας, το δημοψήφισμα για την οποία θέλει να επιταχύνει ο κεντρικός τραπεζίτης της, θα δημιουργούσε πολλά οικονομικά προβλήματα στην Ιρλανδία – λόγω των στενών εμπορικών της σχέσεων, αφού το 37% των εξαγωγών της κατευθύνθηκαν το 2014 στη Βρετανία (40% στην ΕΕ χωρίς τη Βρετανία).
Από την άλλη πλευρά, οι Ιρλανδοί Πολίτες αντιμετωπίζουν με μεγάλη δυσπιστία την Ευρωζώνη, κυρίως λόγω του στυγνού εκβιασμού τους από την ΕΚΤ (άρθρο), η οποία τους ανάγκασε να αναλάβουν τα χρέη των ιδιωτικών τραπεζών τους – κατ’ επέκταση των γερμανικών και των γαλλικών κατά το «παράδειγμα» της Ελλάδας, οι οποίες είχαν δανείσει τις ιρλανδικές, κινδυνεύοντας να χάσουν τα χρήματα τους.
Δεν εμπιστεύονται επίσης τη Γερμανία, η οποία μετατρέπει σταδιακά την Ευρωζώνη σε αυτοκρατορία της – γνωρίζοντας επί πλέον πως για να αποφευχθούν οι ασυμμετρίες που προκαλεί, καθώς επίσης για να μην διαλυθεί η νομισματική ένωση, θα έπρεπε να εγκαταλείψει αυτή το ευρώ (άρθρο). Άλλωστε έχουν πληρώσει πάρα πολύ ακριβά τη διάσωση των τραπεζών τους, άρα των ευρωπαϊκών, αφού το χρέος τους ως προς το ΑΕΠ σχεδόν πενταπλασιάσθηκε (γράφημα) – ενώ μειώνεται πλέον ως σχετικό μέγεθος, λόγω της αύξησης του ΑΕΠ τους.
.
ΓΡΑΦΗΜΑ - Ιρλανδικό χρέος προς ΑΕΠ
.
Περαιτέρω, το πρόσφατο πλεόνασμα του ισοζυγίου της Γερμανίας τεκμηριώνει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο το ότι, αφενός μεν απομυζεί τους εταίρους της, αφετέρου τους ίδιους τους Πολίτες της – οι οποίοι, κατά 60%, πιστεύουν πως δεν ζουν σε μία πραγματική δημοκρατία (πηγή), αλλά σε μία δικτατορία της ελίτ, αφού αυτή επιβάλλει πλέον τη θέληση της στην πολιτική.
Το πλεόνασμα της χώρας, το οποίο απαιτεί αντίστοιχα υψηλά ελλείμματα από όλους τους εμπορικούς εταίρους της, θα φτάσει τουλάχιστον στο 7,9% του ΑΕΠ της το 2015 – γεγονός που σημαίνει ότι αποτελεί το μεγαλύτερο παραβάτη των κανόνων σταθερότητας της Ευρώπης.
Παρά το ότι όμως θα έπρεπε να τιμωρηθεί με την επιβολή κυρώσεων, οι οποίες επιβάλλονται όταν μία χώρα για τρία συνεχή έτη καταστρατηγεί τους κανόνες, έχοντας ήδη λάβει προειδοποίηση από την Κομισιόν, αρνείται να συμμορφωθεί – προκαλώντας φυσικά την αντίδραση των υπολοίπων, οι οποίοι κατανοούν πως με τον τρόπο αυτό κινδυνεύει να διαλυθεί η Ευρωζώνη.
Συνεχίζοντας, το γεγονός ότι η Γερμανία επιτυγχάνει πλεονάσματα άνω του 6% για πέμπτη συνεχή χρονιά, αφού δηλαδή ξέσπασε η κρίση, τεκμηριώνει πως αφενός μεν τρέφεται από τα προβλήματα των άλλων, αφετέρου πως απομυζεί αχόρταγα τους εταίρους της – όπως φαίνεται από το γράφημα που ακολουθεί.
.
ΓΡΑΦΗΜΑ - Γερμανια, Ευρώπη, ισοζύγιο
.
Περαιτέρω, από τη συμπεριφορά της Γερμανίας αποδεικνύεται ο κυνισμός, σύμφωνα με τον οποίο οι μεγάλες χώρες της Ευρωζώνης έχουν τους δικούς τους κανόνες – ενώ η μεγαλύτερη, η Γερμανία, δεν είναι υποχρεωμένη να σέβεται καμία συμβατική υποχρέωση της.
Εκτός αυτού, η μείωση των επενδύσεων εντός της χώρας, από το 23% του ΑΕΠ στο 17% σήμερα, με τις υποδομές της σε άθλια κατάσταση, με τις αμοιβές των εργαζομένων της σε εξαιρετικά χαμηλά επίπεδα, συγκριτικά με το κόστος διαβίωσης κοκ., τεκμηριώνει πως δεν εκμεταλλεύεται μόνο τους εταίρους της, αλλά και τους ίδιους τους Πολίτες της – οι οποίοι εύλογα θεωρούν πως η χώρα τους μετατρέπεται ξανά σε απολυταρχική, αναβιώνοντας το ολοκληρωτικό παρελθόν της.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου