Πέμπτη 14 Μαΐου 2015

Ο εφιάλτης της Γερμανίας-analyst.gr

analyst

Τυχόν γρήγορη ανάκαμψη της Ελλάδας μετά την έξοδο της από την Ευρωζώνη, θα έπαυε να προκαλεί το φόβο των υπολοίπων χωρών – οπότε θα οδηγούσε στην άνοδο των κομμάτων που αντιτίθενται στο ευρώ, με αποτέλεσμα τη διάλυση του

«Στο παρασκήνιο, κρυφά, η ελίτ του Βερολίνου θεωρεί πως μία ενδεχόμενη έξοδος της Ελλάδας από την Ευρωζώνη θα μπορούσε να είναι ένα θετικό γεγονός. Εν πρώτοις θα έδινε ένα μάθημα στις υπόλοιπες χώρες της νομισματικής ένωσης, καθώς επίσης στους εκλογείς τους.
Ειδικότερα, εάν η Ελλάδα υποχρεωθεί στην έξοδο από την Ευρωζώνη, πιστεύεται πως η οικονομία της θα βυθιστεί σε μία ακόμη μεγαλύτερη κρίση, υπό το καθεστώς ενός καταστροφικού  υπερπληθωρισμού - οπότε κανένας λογικός άνθρωπος δεν θα έπαιζε πλέον με την ιδέα να εγκαταλείψει το ευρώ.
Στα πλαίσια αυτά, οι εκλογείς της Ισπανίας, της Ιταλίας ή της Γαλλίας θα εμποδίζονταν πλέον να ψηφίσουν δημαγωγικές πολιτικές παρατάξεις – πόσο μάλλον να θέσουν υπό αμφισβήτηση τα προγράμματα λιτότητας, καθώς επίσης τη συμμετοχή τους στην Ευρωζώνη.
Με βάση τη συγκεκριμένη θέση, μία αποτυχία της αριστερής ελληνικής κυβέρνησης θα αποτελούσε μία ισχυρή προειδοποιητική βολή σε άλλα ευρωπαϊκά κόμματα – όπως στο «Podemos» της Ισπανίας, στο «Front National» της Γαλλίας, καθώς επίσης στο «Sinn Fein» της Ιρλανδίας.
Εκτός αυτού, θα ήταν μία μεγάλη ευκαιρία να επιταχυνθεί η ευρωπαϊκή ολοκλήρωση εκ μέρους όλων των άλλων κρατών. Όταν οι αγορές, μετά την έξοδο της Ελλάδας, θα επιτίθονταν εναντίον των πιο αδύναμων χωρών, τότε αυτές θα αντιστέκονταν λιγότερο στην παράδοση της εθνικής τους κυριαρχίας για θέματα προϋπολογισμού στις Βρυξέλες» (πηγή: European Council on Foreign Relations – χρηματοδοτούμενο από τον G. Soros).
.

Άρθρο

Το παραπάνω ίδρυμα, με ένα δημοσιευμένο άρθρο του (πηγή), αναρωτιέται τι θα συνέβαινε εάν η γερμανική ελίτ, ο απόλυτος ηγεμόνας της Ευρωζώνης, έκανε λάθος στις υποθέσεις της – συγκρίνοντας την Ελλάδα με την Αργεντινή η οποία, αφού βασανίσθηκε μερικά χρόνια από τα μέτρα που της επέβαλλε το ΔΝΤ, κήρυξε τελικά στάση πληρωμών, υπέφερε για ένα περίπου έτος μετά και στη συνέχεια η οικονομία της ακολούθησε μία έντονα ανοδική πορεία.

Παρουσιάζει δε το γράφημα που ακολουθεί, με αρχικό έτος για την Αργεντινή το τρίτο τρίμηνο του 2001 (t=0), καθώς επίσης το πρώτο τρίμηνο του 2010 για την Ελλάδα – όπου φαίνεται πως το ΑΕΠ της Αργεντινής (γαλάζια καμπύλη) μειώθηκε για δύο περίπου τρίμηνα μετά τη στάση πληρωμών, ενώ στη συνέχεια εκτοξεύθηκε στα ύψη. Αντίθετα, το ελληνικό ΑΕΠ συνέχισε να μειώνεται, ανέκαμψε για λίγο, ενώ σήμερα ακολουθεί ξανά αρνητική πορεία – γεγονός που τεκμηριώνει την πλήρη αποτυχία των μέτρων λιτότητας (ανάλυση).
.
ΓΡΑΦΗΜΑ - Αργεντινή, Ελλάδα, ΑΕΠ, σύγκριση, λιτότητα, στάση πληρωμών
.
Με απλά λόγια, το ίδρυμα θεωρεί πως τυχόν γρήγορη ανάκαμψη της Ελλάδας μετά τη στάση πληρωμών, καθώς επίσης μετά την ενδεχόμενη έξοδο της από την Ευρωζώνη, θα έπαυε να προκαλεί το φόβο των υπολοίπων χωρών της νομισματικής ένωσης – οπότε θα οδηγούσε στην άνοδο των πολιτικών παρατάξεων που αντιτίθενται στο ευρώ, με αποτέλεσμα τη διάλυση του.
Το ερώτημα βέβαια που οφείλει να μας απασχολεί δεν είναι εάν η Ελλάδα θα μπορούσε να επιβιώσει εκτός της Ευρωζώνης και της ΕΕ, με τη συμμετοχή της ενδεχομένως στην Ευρωπαϊκή Οικονομική ζώνη (ΕΕΑ, όπως η Νορβηγία), έτσι ώστε να μπορούν να υιοθετηθούν μέτρα προστασίας της οικονομίας της (δασμοί, έλεγχοι στη διακίνηση κεφαλαίων κλπ.), αλλά εάν θα είχε τη δυνατότητα να αναπτυχθεί καλύτερα – αυξάνοντας το βιοτικό επίπεδο του πληθυσμού της και αποφεύγοντας τη γερμανική ηγεμονία, η οποία έχει επιβληθεί στη ζώνη του ευρώ.
Κατά την άποψη μας, η Ελλάδα θα μπορούσε να τα καταφέρει, εάν είχε την κατάλληλη πολιτική ηγεσία, καθώς επίσης εάν επικρατούσε η συναίνεση μεταξύ όλων των κομμάτων – έτσι ώστε να επιλυθούν μεθοδικά εκείνα τα προβλήματα της οικονομίας της, τα οποία την εμπόδιζαν ανέκαθεν να αναπτυχθεί, όπως της αξίζει. Φυσικά πρόκειται για μία πολύ δύσκολη διαδικασία, η οποία όμως είναι εφικτή εάν οι Έλληνες λειτουργήσουν από κοινού, με αποκλειστικό «γνώμονα» το συμφέρον της χώρας τους.
Με δεδομένο δε το ότι, δεν είναι απίθανο να επιτευχθεί η διαγραφή ενός μεγάλου μέρους των διακρατικών δημοσίων χρεών της Ελλάδας, σε συμφωνία με τους εταίρους της και ως αντάλλαγμα της εκούσιας εξόδου της από την Ευρωζώνη (σενάριο), έτσι ώστε να μην διακινδυνεύσει ανάλογες περιπέτειες με την Αργεντινή (άρθρο), ίσως είναι σκόπιμο να ερευνηθεί – πόσο μάλλον όταν είμαστε απολύτως βέβαιοι ότι, εάν δεν φύγει η τρόικα από τη χώρα μας, δεν πρόκειται να οδηγηθούμε ποτέ στην έξοδο από την κρίση.
Σε κάθε περίπτωση και ανεξάρτητα από τα παραπάνω, η κυβέρνηση πρέπει να αναιρέσει, να καταργήσει δηλαδή όλες τις συμφωνίες που έχουν υπογραφεί μέχρι σήμερα με την τρόικα - οι οποίες είναι στο σύνολο τους αποικιοκρατικές και απαράδεκτες, ασύμβατες με το ελληνικό σύνταγμα, καθώς επίσης με όλα όσα ισχύουν στην Ευρώπη.
Στη συνέχεια, εάν επιλέξει τη λήψη ενός τρίτου πακέτου στήριξης, τότε οφείλει να κάνει μία εντελώς καινούργια συμφωνία, συμπεριλαμβάνοντας όλα τα παλαιότερα πακέτα – καθώς επίσης το θέμα της μείωσης του δημοσίου χρέους σε βιώσιμα επίπεδα, χωρίς την οποία η περαιτέρω χρηματοδότηση της Ελλάδας είναι «δώρο άδωρο».
Εάν τώρα δεν είναι πρόθυμοι οι εταίροι της να της εγκρίνουν μία μακροπρόθεσμα βιώσιμη λύση, τότε η κυβέρνηση είναι δυστυχώς υποχρεωμένη να προβεί σε μονομερείς ενέργειες – για τις οποίες όμως θα πρέπει να εξασφαλίσει προηγουμένως τη στήριξη των Πολιτών, ενημερώνοντας τους με κάθε λεπτομέρεια για τις προθέσεις και για τα ακριβή σχέδια της, τα οποία θα πρέπει φυσικά να υπάρχουν.
Ολοκληρώνοντας, κανένας λογικός άνθρωπος δεν σκέφτεται την έξοδο από την Ευρωζώνη και την επιστροφή στη δραχμή – ιδιαίτερα κάτω από τις σημερινές, καταστροφικές συνθήκες που επικρατούν στην οικονομία της χώρας. Εν τούτοις, ίσως η χώρα υποχρεωθεί, εάν οι εταίροι της (η Γερμανία) επιμείνουν στη συνέχιση της εγκληματικής πολιτικής των μνημονίων, πόσο μάλλον χωρίς τη μείωση του χρέους – οπότε οφείλει να είναι προετοιμασμένη.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου