Η εβδομάδα των παθών

Νέα Κρήτη

Η επιτροπή του κοινοβουλίου τοποθετεί το χρέος της Γερμανίας απέναντι στην Ελλάδα στα 278,7 δις € μετά από την έκθεση του ανωτάτου δικαστηρίου, το οποίο καθόρισε ένα εύρος μεταξύ 269 δις € και 332 δις € - με τη γερμανική κυβέρνηση να κρίνει ανόητη την απαίτηση, αρνούμενη να την αποδεχθεί.

Συστήνεται παράλληλα μία δεύτερη επιτροπή, σκοπός της οποίας είναι να ελέγξει το ύψος του δημοσίου χρέους της χώρας - ενώ ο υπουργός οικονομικών διαβεβαιώνει το ΔΝΤ ότι θα πληρωθεί η δόση των 450 εκ. €, όπως επίσης όλες οι άλλες υποχρεώσεις της Ελλάδας απέναντι στους δανειστές της! Έτσι αναιρεί ουσιαστικά όλες τις προεκλογικές δεσμεύσεις της κυβέρνησης του, οι οποίες είναι εντελώς αδύνατον να τηρηθούν, χωρίς μία ονομαστική διαγραφή του χρέους.        

Περαιτέρω, ο πρωθυπουργός ταξιδεύει στη Ρωσία, παρά την αντίθεση των Ευρωπαίων εταίρων και δανειστών της Ελλάδας, αναζητώντας εκεί κάποια λύση στα προβλήματα της χώρας μας - μετά την επίσκεψη του αντιπροέδρου στην Κίνα, του συγγενή του στο Ιράν, καθώς επίσης των δύο άλλων υπουργών της κυβέρνησης στις Η.Π.Α.

Την ίδια στιγμή, τα ΜΜΕ αναρωτιούνται εάν υπάρχει πράγματι μία λίστα μεταρρυθμίσεων της ελληνικής κυβέρνησης ή όχι, εάν η λίστα είναι ολοκληρωμένη και συμβατή με τις απαιτήσεις των «Θεσμών», εάν οι «Θεσμοί» θα τεθούν ξανά επικεφαλείς των ελληνικών υπουργείων, εάν θα υπάρξει ένας έντιμος συμβιβασμός για να πάρει η χώρα καινούργια δανεικά, έτσι ώστε να εξοφλήσει τα παλιά δανεικά, αποφεύγοντας την τελευταία στιγμή τη χρεοκοπία κοκ.

Κανένας λοιπόν δεν ασχολείται με το πραγματικό πρόβλημα της Ελλάδας - με το πως θα μπορούσε δηλαδή η οικονομία της να επιστρέψει ξανά στην ανάπτυξη η οποία, μετά το αναιμικό, καχεκτικό, ατροφικό και μίζερο 0,6% του 2014, βυθίστηκε ξανά σε ύφεση -0,4% (γράφημα).

Πόσω μάλλον όταν το παράδοξο της ελληνικής περιπέτειας των χρόνων του μνημονίου δεν είναι το ότι καταστράφηκε η χώρα, αλλά το πώς άργησε τόσο πολύ - το πώς κατάφεραν δηλαδή, μέχρι στιγμής, να επιβιώσουν οι Έλληνες από τους «κεραυνούς» της Τρόικας και τη θανάσιμη καταιγίδα που προκάλεσαν (ανάλυση).    

Περαιτέρω, αντί να επικρατήσει επιτέλους η ομόνοια μεταξύ των πολιτικών παρατάξεων, απέναντι στους κοινούς εχθρούς της χώρας, διευρύνεται η διχόνοια - με τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης να εκτοξεύει απειλές εναντίον του πρωθυπουργού!

Ο δε υπουργός οικονομικών, τον οποίο ασφαλώς δεν κατακρίνουμε λόγω της απειρίας του, δεν διαπραγματεύεται τη μοναδική λύση των προβλημάτων της Ελλάδας, τη διαγραφή χρέους σε συνδυασμό με μέτρα ανάπτυξης, αλλά το ύψος του πρωτογενούς πλεονάσματος - όταν ο προϋπολογισμός της χώρας επιδεινώνεται ημέρα με την ημέρα, παράγοντας προφανώς συνεχώς αυξανόμενα ελλείμματα και καθόλου πλεόνασμα!

Βέβαια, δεν νοσεί μόνο η οικονομία ή/και η πολιτική της Ελλάδας αλλά, κυρίως, η κοινωνία της - η οποία έχει πάψει προ πολλού να περιμένει την Ανάσταση, βιώνοντας μία συνεχώς πιο επώδυνη εβδομάδα των παθών, μοναδική προοπτική της οποίας είναι η σταύρωση. Η ανασφάλεια άλλωστε των Ελλήνων Πολιτών αυξάνεται καθημερινά, από τις καταστροφικές ειδήσεις σχετικά με τη χώρα τους - ενώ προφανώς είναι παράλογο να περιμένει κανείς να επενδύσουν ή να καταναλώσουν περισσότερο, μέσα σε ένα τόσο σκοτεινό περιβάλλον.

Όσον αφορά τους ξένους επενδυτές, θα ήταν εντελώς ανόητο να περιμένει κανείς να τοποθετήσουν τα  χρήματα τους σε μία χώρα που δεν ξέρει αν θα χρεοκοπήσει ή όχι αύριο, εάν θα λειτουργούν οι τράπεζες της την επόμενη εβδομάδα, εάν θα επαναστατήσουν οι Πολίτες της, εάν θα ξεκινήσουν επιθέσεις εναντίον των σούπερ μάρκετ από τους πεινασμένους, εάν θα διευρυνθούν οι εμπρησμοί και η εγκληματικότητα στην πρωτεύουσα της, εάν θα εισβάλλουν χιλιάδες μετανάστες από τα σύνορα της, εάν θα έχει βενζίνη ή φάρμακα το καλοκαίρι, εάν θα λειτουργούν τα νοσοκομεία και τα σχολεία της κοκ.

Συνεχίζοντας, εάν σε όλο αυτό το σκηνικό του παραλόγου προσθέσει κανείς τις ανόητες και καταστροφικές αναφορές στην έξοδο της χώρας από την Ευρωζώνη (Gr-exit), καθώς επίσης στο δυστύχημα που θα μπορούσε δήθεν να συμβεί (GR - accident), τότε θα καταλάβει πόσο μεγάλοι είναι οι κίνδυνοι αποσταθεροποίησης της χώρας - η κοινωνία της οποίας δεν μπορεί προφανώς να είναι θύμα ενός τυχαίου, ξαφνικού ατυχήματος, αλλά ανεύθυνων πολιτικών αποφάσεων, λόγω των οποίων μπορούν να προκληθούν χαοτικά αποτελέσματα.

Άλλωστε, τόσο η παραμονή της Ελλάδας εντός της Ευρωζώνης, κάτω από τους εκβιασμούς που ασκούνται, όσο και η έξοδος της, αφού έχει προηγηθεί η ολοκληρωτική «αποσύνθεση» της οικονομίας, καθώς επίσης της κοινωνίας της, δεν είναι δυνατόν να συμβούν χωρίς να επικρατήσει το χάος, ο πανικός και η ακυβερνησία της - ένα σενάριο που γίνεται καθημερινά πιθανότερο, όσο οι δανειστές της αρνούνται να αποδεχθούν την πλήρη αποτυχία των μέτρων που επέβαλλαν, χαράσσοντας μία καινούργια πορεία.

Το γεγονός δε, σύμφωνα με το οποίο οι δανειστές απαιτούν αυτά που ανέκαθεν απαιτούσαν, με έναν απάνθρωπο, στερεότυπο τρόπο, χωρίς να δίνουν την παραμικρή σημασία στο εάν υπάρχει έστω και μία αμυδρή ελπίδα επιτυχίας, είναι εντελώς ακατανόητο - πόσο μάλλον όταν βάζουν «το μαχαίρι στο λαιμό» μίας κυβέρνησης, αποτελούμενης κυρίως από νεαρούς, άπειρους αν και συμπαθέστατους πολιτικούς, με μοναδικό πλεονέκτημα τους το «λευκό ποινικό τους μητρώο».

Περαιτέρω, τα κοράκια των διεθνών ΜΜΕ, ιδίως των γερμανικών, προετοιμάζονται ήδη για την τελική κατάρρευση της Ελλάδας - προσκαλώντας ειδικούς σε τηλεοπτικά σόου, τα οποία θα μεταδώσουν κάποιο Σαββατοκύριακο τις ειδήσεις της άτακτης χρεοκοπίας της χώρας μας, της μαζικής εξόδου των Πολιτών της στους δρόμους, καθώς επίσης της βίαιης ανατροπής της κυβέρνησης της.

Προφανώς αδιαφορούν για τα αποτελέσματα ενός τέτοιου ενδεχομένου για τις ζωές των ανθρώπων, για το μέλλον της Ευρώπης και για τη Δημοκρατία - παρά το ότι δεν παραλείπουν να αναφέρουν τον κίνδυνο κατάληψης της εξουσίας από ένα δικτατορικό καθεστώς, με τη συνήθη αιτιολογία της επιβολής της τάξης.  

Από την άλλη πλευρά, η άνευ συμβιβασμών ψυχρή αντιμετώπιση της Ελλάδας, ενάντια σε κάθε λογική, από τους ευρωπαίους εταίρους της, μπορεί να έχει πολλούς «πατέρες» - μητέρα της είναι όμως η Γερμανία, η οποία δεν διστάζει να πατήσει επί πτωμάτων, όταν πρόκειται για την υπεράσπιση των ιδιοτελών εθνικιστικών συμφερόντων της.

Ειδικά από εκείνη τη στιγμή και μετά που κατάφερε να αποτινάξει από επάνω της τις ενοχές των εγκλημάτων των ναζί κατά της ανθρωπότητας, εγκαθιστώντας μία πολιτική ηγεσία που κυβερνάει τη χώρα με προτεσταντικά δόγματα, τα οποία στηρίζονται στην «πειθαρχία δια της τιμωρίας» - καθώς επίσης με πρωτόγονους κανόνες, οι οποίοι δεν έχουν καμία σχέση με την πολιτιστική της κληρονομιά.

Όπως λέγεται δε από τους ίδιους τους Πολίτες της, η πρωσική της κυβέρνηση συνεργασίας αρνείται πλέον τη βούληση του λαού και καταστρέφει, στο όνομα της Δημοκρατίας, την ενωμένη Ευρώπη - η οποία δεν πρόκειται να απαλλαγεί ποτέ πια από τα «πνεύματα του κακού», τα οποία προσκαλεί με έναν παράδοξο τρόπο που δεν μπορεί να χαρακτηρισθεί απλά ως ανεύθυνος, αλλά ως αιμοχαρής ή, έστω, ανόητος και ηλίθιος.

Σε κάθε περίπτωση, όταν αναφερόμαστε σε ριζική λύση ή χρεοκοπία εντός του ευρώ, δεν είμαστε ούτε ανεύθυνοι, ούτε θαρραλέοι ήρωες, ούτε αυτοκτονικοί - γνωρίζοντας επακριβώς τις καταστροφικές συνέπειες της. Πιστεύουμε όμως ταυτόχρονα πως ο αργός, επώδυνος θάνατος, μέσω της εσωτερικής πτώχευσης που ήδη βιώνουμε, είναι χειρότερος από οτιδήποτε άλλο - ενώ οδηγεί στο ίδιο ακριβώς αποτέλεσμα, καταναλώνοντας τις όποιες δυνάμεις έχουν απομείνει πια στην οικονομία, καθώς επίσης στην κοινωνία της πατρίδας μας.

Εκτός αυτού, δεν θα θέλαμε να είμαστε μέλος, ισότιμο και αξιοπρεπές έστω εάν μας επιτρεπόταν, μίας φασιστικής, γερμανικής Ευρώπης - η οποία μετατρέπεται σταδιακά σε προπύργιο του άκρατου νεοφιλελευθερισμού, με μεσαιωνικούς κανόνες διακυβέρνησης.

Είμαστε βέβαια απολύτως σίγουροι ότι, δεν το θέλουν ούτε οι άλλοι Ευρωπαίοι, συμπεριλαμβανομένων φυσικά των Γερμανών Πολιτών - δυστυχώς όμως, οι συνθήκες που επικράτησαν στην Ελλάδα, για τις οποίες ευθυνόμαστε σημαντικά και εμείς, συνέβαλλαν ώστε να πέσει σε εμάς ο οδυνηρός κλήρος να αντιδράσουμε, αν και με ελάχιστες πιθανότητες επιτυχίας.      

Πηγή: analyst.gr

© Copyright 2015 - Analyst.gr. Απαγορεύεται η μερική ή ολική αναδημοσίευση / αναπαραγωγή περιεχομένων του παρόντος website με οποιονδήποτε τρόπο χωρίς προηγούμενη έγγραφη άδεια των εκδοτών.