Τρίτη 3 Μαρτίου 2015

Το «κούρεμα» του γερμανικού χρέους με κύρωση από τη Βουλή (Ν.3480/56)


Για την ιστορία.......
Ήταν στις 27 Φεβρουαρίου 1953  όταν οι πιστωτές της Γερμανίας με πρωτοβουλία της Αμερικής συγκεντρώθηκαν στο Λονδίνο για να διευθετήσουν το χρέος της Γερμανίας και συγκεκριμένα  της τότε Δυτικής Γερμανίας. Το γερμανικό χρέος   προπολεμικό και μεταπολεμικό ανερχόταν σε 32 δις. μάρκα, χωρίς όμως να υπολογίζονται οι πολεμικές επανορθώσεις αλλά και οι αποζημιώσεις. Οι πιστωτές της τότε Δ. Γερμανίας ήταν  η Αμερική, ο Καναδάς, η Γαλλία, η Μεγάλη Βρετανία, το Ιράν, η Ιταλία, η Ισπανία, η Ελβετία, η Γιουγκοσλαβία, η Ν. Αφρική και η Ελλάδα. Η Ρωσία αλλά και οι χώρες της Αν. Ευρώπης δεν συμμετείχαν στις διαπραγματεύσεις.
Οι δε διαπραγματεύσεις διήρκησαν περίπου έξι μήνες όταν τελικά στις 8 Αυγούστου 1953 υπογράφεται η Συμφωνία του Λονδίνου για τα Γερμανικά Εξωτερικά Χρέη που προέβλεπε το «κούρεμα» κατά 60% και  την αποπληρωμή τους με μάρκα σε τριάντα χρόνια. Ένας από τους πιο σημαντικούς όρους της συμφωνίας ήταν ότι αποπληρωμή θα γινόταν εφόσον η Δ. Γερμανία είχε εμπορικό πλεόνασμα και η εξυπηρέτηση του χρέους δεν θα ξεπερνούσε το 3% των εσόδων της από το εξαγωγικό εμπόριο. Από ελληνικής πλευράς, τη συμφωνία υπέγραψε ο τότε πρεσβευτής μας στο Λονδίνο, Λέων Β. Μελάς, και κυρώθηκε από τη Βουλή με το νόμο 3480/56 με ΦΕΚ 6/7.1.1956.

Ήταν το «κούρεμα» του γερμανικού χρέους σε συνδυασμό με το σχέδιο Μάρσαλ που βοήθησαν σημαντικά στην οικονομική «απογείωση» της καθημαγμένης από τον πόλεμο Δυτ. Γερμανίας ώστε να ενταχθεί ομαλά στους διεθνείς θεσμούς. Το τραγελαφικό είναι ότι η τελευταία δόση πληρώθηκε στις 3 Οκτωβρίου 2010, όταν δηλαδή η χώρα μας βρισκόταν στον αστερισμό του πρώτου μνημονίου.
Το «κούρεμα» του γερμανικού χρέους το 1953 χρησιμοποιήθηκε ως παράδειγμα από μη κυβερνητικές οργανώσεις (ATTAC κ.ά.) για τη διεκδίκηση διαγραφής του χρέους των υπερχρεωμένων χωρών του Τρίτου Κόσμου. Το επικαλέστηκε για το ελληνικό χρέος και ο τότε πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ και νυν πρωθυπουργός Α. Τσίπρας, κατά τη διάρκεια επίσκεψής του στο Ευρωκοινοβούλιο στις 27 Σεπτεμβρίου 2012.


Πηγή: Τράπεζα Πληροφοριών του Πολιτιστικού Ινστιτούτου Ακαδημαϊκών Ερευνών και Μελετών.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου