Nα μην υποστείλουμε την ευρωπαϊκή σημαία.........

Aristovoulos

Του Παναγιώτη Γεννηματά

Όσοι ζήσαμε από το 1974 την πορεία της Ελλάδας προς την Ευρώπη και ταυτίσαμε τη ζωή μας μ'αυτή τη σύγχρονη νεοελληνική Μεγάλη Ιδέα, ζούμε από το 2010 μια υπερφορτισμένη ψυχική ζωή. Στη δεκαετία του '90 δοθήκαμε στην προσπάθεια για την ένταξη στην ΟΝΕ με πάθος και υψηλές φιλοδοξίες που υπερκάλυψαν τις όποιες τεχνικές μας επιφυλάξεις για την απόλυτη ορθότητα της επιλογής. Προσωπικά σ' όλο το διάστημα της θητείας μου στην ΕΤΕπ (1994-2000) δεν έπαψα να επισημαίνω σε άρθρα, συνεντεύξεις και ομιλίες μου, μαζί με τις αισιόδοξες προσδοκίες που καλλιεργούσαμε όλοι για την ένταξη, και τις σκοτεινές οικονομικές πλευρές του εγχειρήματος. Την αθέατη δηλαδή τότε όψη της νομισματικής σελήνης...

Το κέρδος μου από τον ζηλωτικό εκείνο διαφωτισμό της ελληνικής κοινωνίας υπήρξε το μίσος του τότε πρωθυπουργού και των εύκαμπτων συνεργατών του προς το πρόσωπό μου που τολμούσε να ασκεί αντιπολίτευση στο μονοδιάστατο τότε εμπόριο της ευρωπαϊκής αισιοδοξίας και του succes story εκείνης της εποχής...

Δυστυχώς μόνον εγώ, και το τονίζω: μόνον εγώ από τους μη αριστερούς και τους επαγγελματίες αντιευρωπαϊστές της εποχής έξω από την κυβέρνηση και ένας ακόμα, μέσα σ'αυτήν,  τολμούσαν να το αμφισβητούν..

Να ομιλούν δηλαδή για την ανεπαρκή προετοιμασία ενώ ο τότε διοικητής της Τ.Ε διαβεβαίωνε τον πρωθυπουργό ότι όλα βαίνουν καλώς.... Ειδικός γαρ στην ΄τεχνοκρατική οσφυοκαμψία!!!!!

¨Όσο για την τότε αξιωματική αντιπολίτευση, το κόμμα δηλαδή που είχε βάλει την Ελλάδα στην ΕΟΚ το 1981, ουδείς ετόλμησε να αντιτάξει συγκροτημένη ένσταση για τον χειρισμό της διαδικασίας προπαρασκευής. Φιλολογικό μόνο φιλευρωπαϊσμό και κατά τα άλλα απόλυτη αμηχανία.

        Η αγωνία μας σήμερα, όλων όσων βάλαμε ψυχή για την ΟΝΕ,  γίνεται πιστεύω κατανοητή. Αγωνιούμε για ένα σκοτεινό άμεσο μέλλον, ασχέτως εκλογικού αποτελέσματος, όταν βλέπουμε τον βαθύ πολιτικό προβληματισμό όλων των κομμάτων για την ποιοτική στελέχωση των συνδυασμών!!! Αλλοίμονο, η προηγούμενη δεν θα είναι δυστυχώς  η χειρότερη στην ιστορία ελληνική βουλή....

Η επόμενη υπόσχεται να την ξεπεράσει.....

Ο κατήφορος δεν έχει καταπώς φαίνεται αναστροφή............

       Από τη φωτογραφία του 1995 με τον ουσιαστικό μαιευτήρα του σημερινού ευρώ, τότε υπουργό Οικονομικών της Γερμανίας (1989-1998) και φίλο μου από το 1979 Τέο Βάϊγκελ που δημοσιεύω σήμερα αναδύονται  γλυκόπικρες αναμνήσεις. Ο βαυαρός πολιτικός, αν και φίλος της χώρας μας, όπως κάθε μορφωμένος γερμανός, δεν ήταν ιδιαίτερα θετικός για την ελληνική συμμετοχή. Δεν πίστευε ότι η χώρα μας θα εκπληρώσει μέχρι το τέλος τα κριτήρια και είχε γενικότερες επιφυλάξεις για την αξιοπιστία των όποιων αποτελεσμάτων. Η γερμανική στάση άλλαξε αισθητά το 1998, όταν υπουργός οικονομικών στην νέα κυβέρνηση Γκέχαρντ Σραίντερ ανέλαβε ο  ρηνανός Χανς Αϊχελ. Η Ελλάδα επέτυχε έτσι το 2000 το μεγάλο στρατηγικό στόχο της ένταξης στην ΟΝΕ. Για να τον προδώσει όμως στη συνέχεια σταδιακά,μέχρι το 2009, προς θλιβερή δικαίωση του Τέο Βάϊγκελ......

Απευθύνομαι σήμερα σε όλους τους φίλους με ειλικρινή πόνο ψυχής: Παιδιά, ανεξαρτήτως εκλογικού αποτελέσματος, να μην υποστείλουμε την ευρωπαϊκή σημαία..

Όσο στενόχωρο και αν είναι το σκληρό ευρώ, η Ελλάδα αξίζει να πολεμήσει για να γίνει μια πιο μάχιμη ευρωπαϊκή χώρα μέσα σε μια νομισματικά λιγότερο άκαμπτη Ευρώπη...........