Γιατί σκοτώνονται στην Κεντροαριστερά

Νέα Πολιτική

Του Μελέτη Μελετόπουλου*

Η νεκρανάσταση του Γιώργου Παπανδρέου, η οργή και η ανασφάλεια του Βαγγέλη Βενιζέλου, οι αμφιταλαντεύσεις των υπολειμμάτων της νεκρής ΔΗΜΑΡ, η αστάθεια του «Ποταμιού», η δημιουργία διαφόρων θνησιγενών και χωρίς λαϊκό έρεισμα κινήσεων από πρώην στελέχη του ΠΑΣΟΚ, οι αποτυχημένες προσπάθειες της «Ελιάς» και της «Δημοκρατικής Παράταξης», όλα αυτά έχουν ένα και μοναδικό λόγο ύπαρξης και στόχο: να μπουν στην επόμενη Βουλή ώστε να γίνουν «μπαλαντέρ» στην κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ.

Επειδή οι δημοσκοπήσεις δείχνουν προς το παρόν ποσοστά που υπολείπονται της αυτοδυναμίας, σπεύδουν διάφοροι παλαίμαχοι «κεντροαριστεροί» (στην πραγματικότητα πάμπλουτοι και σκληροί ολιγάρχες της μεταπολιτευτικής φαυλοκρατίας) να πάρουν θέση και να προβάλουν τον εαυτό τους ως υποψήφιο εταίρο μίας συμμαχικής κυβέρνησης με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ. Αφήνουν να εννοηθεί ότι θα λειτουργήσουν ως «φιλοευρωπαϊκός μοχλός», ως «φρένο» και ως «παράγων λογικής» σε μία κυβέρνηση «αχαλίνωτων αντιμνημονιακών» και «αντιευρωπαϊστών».

Δεν χρειάζεται φιλοσοφία για να καταλάβει κανείς ότι ο πραγματικός τους ρόλος θα είναι να αποτελέσουν εγγύηση της μνημονιακής πολιτικής, δηλαδή της υποτέλειας στο Βερολίνο και στους τοκογλύφους, και της διασφάλισης των προνομίων της καταρρέουσας φαυλοκρατίας. Επιχειρούν λοιπόν να αλιεύσουν ψήφους από την μικρή πλέον δεξαμενή των «λοιπών δημοκρατικών δυνάμεων» που δεν προσεχώρησαν στον ΣΥΡΙΖΑ, ώστε αφ’ ενός να του στερήσουν την αυτοδυναμία και αφ’ ετέρου να τον ποδηγετήσουν σε μία Βουλή σχετικών πλειοψηφιών.

Φυσικά, «μπαλαντέρ» δεν θα υπάρξει, εάν ο ΣΥΡΙΖΑ πάρει αυτοδυναμία, που είναι η πιο καθαρή και έντιμη λύση, ώστε να δοκιμαστεί και να εφαρμόσει το πρόγραμμά του. Προσωπικά πιστεύω  ότι έχει δικαίωμα και η Αριστερά, για μία φορά στην ελληνική ιστορία, εφ’ όσον απέβαλε τα ολοκληρωτικά χαρακτηριστικά του μεσοπολεμικού και μεταπολεμικού σοβιετοκίνητου κομμουνιστικού χώρου, και εφ’ όσον δέχθηκε αμετάκλητα τις δημοκρατικές διαδικασίες, να δοκιμάσει να κυβερνήσει. Και να υποστεί τις συνέπειες, δηλαδή να καταξιωθεί ως υπεύθυνη κυβερνητική δύναμη εάν επιτύχει. Ή να απαξιωθεί και να επιστρέψει στο περιθώριό της εάν αποτύχει.

*Διευθυντής της Νέας Πολιτικής (Δημοσιεύτηκε στο Kontra News)