Το Ποντίκι
Και ενόσω Ρωσία και Δύση συνεχίζουν τον πόλεμο σκιών... οι Ουκρανοί εισέρχονται για τα καλά στη ζώνη του λυκόφωτος. Με άλλα λόγια... μετά τις διαδοχικές ανατροπές στην εξουσία της χώρας την τελευταία δεκαετία, με αποκορύφωμα την πρόσφατη κρίση που κατέληξε σε ένα ανελέητο ανοιχτό μπρα-ντε-φερ ανάμεσα στη Ρωσία και τη Δύση, μετά τον εθνικό διχασμό, τις εμφύλιες συγκρούσεις και εκατοντάδες νεκρούς, και ενώ... το αίμα βράζει ακόμη, οι Ουκρανοί συνεχίζουν να αντιμετωπίζουν την ίδια προοπτική: ακόμη περισσότερη φτώχεια, ακόμη μεγαλύτερες θυσίες.
Τη «σωτηρία» του «ελεύθερου» τμήματος της χώρας την έχει αναλάβει - ποιος άλλος; - το ΔΝΤ με την Ε.Ε. Και ως γνωστόν, τι χρειάζεται προκειμένου μια χώρα (ακόμη κι αν αυτή βυθίστηκε στον πόλεμο) να ξαναβρεί την υγειά της; Η απάντηση είναι μια: Λιτότητα!
Κάπως έτσι, υπό τη στενή επιτήρηση και καθοδήγηση του ΔΝΤ και των δυτικών «σωτήρων», η ουκρανική Βουλή ενέκρινε τελικά πριν από λίγα 24ωρα ένα νέο πακέτο βαρβάτων μέτρων λιτότητας που - δεν μπορεί - θα δώσουν μια ανάσα στους ταλαιπωρημένους Ουκρανούς. Τσακώθηκαν λίγο, διαφώνησαν άλλο λίγο, κάποιος μέσα στην αίθουσα ψέλλισε πως το κόστος επιβίωσης θα γίνει δυσβάσταχτο για τους Ουκρανούς, που βλέπουν το βιοτικό τους επίπεδο να κατρακυλάει τα τελευταία δύο με τρία χρόνια... , τελικά όμως τα βρήκαν.
Προκειμένου να αποφύγει την «επίσημη» χρεοκοπία η χώρα, χρειάζεται επειγόντως λιτότητα. Περικοπές σε μισθούς και συντάξεις, κατάργηση κοινωνικών επιδομάτων, αύξηση φόρων στα εισαγόμενα προϊόντα. Δεν έχει σημασία που τα αποθέματα της Ουκρανίας φθάνουν για να καλύψουν τις απαιτούμενες εισαγωγές μόλις για τους επόμενους δύο μήνες και μέσα στο καταχείμωνο.
Δεν έχει σημασία που η πρόβλεψη για το 2015 προσδιορίζει την ύφεση στο 3,7% του ΑΕΠ. Αυτό που έχει σημασία είναι πως... τα μέτρα και τα νέα νομοσχέδια έπρεπε να ψηφιστούν από το Κοινοβούλιο εδώ και τώρα προκειμένου η κυβέρνηση να λάβει την... επόμενη δόση του δανείου των 17 δισ. από το ΔΝΤ. Αυτό έχει σημασία.
Για τα υπόλοιπα έχει ο Θεός.
* Δημοσιεύτηκε στο ΠΟΝΤΙΚΙ, τεύχος 1845 στις 31 Δεκεμβρίου 2014
Και ενόσω Ρωσία και Δύση συνεχίζουν τον πόλεμο σκιών... οι Ουκρανοί εισέρχονται για τα καλά στη ζώνη του λυκόφωτος. Με άλλα λόγια... μετά τις διαδοχικές ανατροπές στην εξουσία της χώρας την τελευταία δεκαετία, με αποκορύφωμα την πρόσφατη κρίση που κατέληξε σε ένα ανελέητο ανοιχτό μπρα-ντε-φερ ανάμεσα στη Ρωσία και τη Δύση, μετά τον εθνικό διχασμό, τις εμφύλιες συγκρούσεις και εκατοντάδες νεκρούς, και ενώ... το αίμα βράζει ακόμη, οι Ουκρανοί συνεχίζουν να αντιμετωπίζουν την ίδια προοπτική: ακόμη περισσότερη φτώχεια, ακόμη μεγαλύτερες θυσίες.
Τη «σωτηρία» του «ελεύθερου» τμήματος της χώρας την έχει αναλάβει - ποιος άλλος; - το ΔΝΤ με την Ε.Ε. Και ως γνωστόν, τι χρειάζεται προκειμένου μια χώρα (ακόμη κι αν αυτή βυθίστηκε στον πόλεμο) να ξαναβρεί την υγειά της; Η απάντηση είναι μια: Λιτότητα!
Κάπως έτσι, υπό τη στενή επιτήρηση και καθοδήγηση του ΔΝΤ και των δυτικών «σωτήρων», η ουκρανική Βουλή ενέκρινε τελικά πριν από λίγα 24ωρα ένα νέο πακέτο βαρβάτων μέτρων λιτότητας που - δεν μπορεί - θα δώσουν μια ανάσα στους ταλαιπωρημένους Ουκρανούς. Τσακώθηκαν λίγο, διαφώνησαν άλλο λίγο, κάποιος μέσα στην αίθουσα ψέλλισε πως το κόστος επιβίωσης θα γίνει δυσβάσταχτο για τους Ουκρανούς, που βλέπουν το βιοτικό τους επίπεδο να κατρακυλάει τα τελευταία δύο με τρία χρόνια... , τελικά όμως τα βρήκαν.
Προκειμένου να αποφύγει την «επίσημη» χρεοκοπία η χώρα, χρειάζεται επειγόντως λιτότητα. Περικοπές σε μισθούς και συντάξεις, κατάργηση κοινωνικών επιδομάτων, αύξηση φόρων στα εισαγόμενα προϊόντα. Δεν έχει σημασία που τα αποθέματα της Ουκρανίας φθάνουν για να καλύψουν τις απαιτούμενες εισαγωγές μόλις για τους επόμενους δύο μήνες και μέσα στο καταχείμωνο.
Δεν έχει σημασία που η πρόβλεψη για το 2015 προσδιορίζει την ύφεση στο 3,7% του ΑΕΠ. Αυτό που έχει σημασία είναι πως... τα μέτρα και τα νέα νομοσχέδια έπρεπε να ψηφιστούν από το Κοινοβούλιο εδώ και τώρα προκειμένου η κυβέρνηση να λάβει την... επόμενη δόση του δανείου των 17 δισ. από το ΔΝΤ. Αυτό έχει σημασία.
Για τα υπόλοιπα έχει ο Θεός.
* Δημοσιεύτηκε στο ΠΟΝΤΙΚΙ, τεύχος 1845 στις 31 Δεκεμβρίου 2014
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου