Πέμπτη 4 Δεκεμβρίου 2014

Γιατί η Ε.Ε. ζητά κατάτμηση της Google

Του Κώστα Ράπτη 

Ποιoς δικαιούται περισσότερο τον τίτλο του υπερ-κράτους; Η Ε.Ε. των 28 χωρών-μελών ή το καμάρι της Silicon Valley, το οποίο δεν διαθέτει καν κρατική υπόσταση; 

Την Πέμπτη το Ευρωκοινοβούλιο υιοθέτησε με συντριπτική πλειοψηφία (με ψήφους 384 υπέρ έναντι 174 κατά) το μη δεσμευτικό ψήφισμα, που πρότειναν ο Γερμανός Χριστιανοδημοκράτης βουλευτής Andreas Schwab και ο Ισπανός Φιλελεύθερος Ramon Tremosa και με το οποίο ζητείται η ανάληψη δράσης από τις κοινοτικές αρχές ανταγωνισμού για την αποσύνδεση των μηχανών αναζήτησης στο Διαδίκτυο από άλλες εμπορικές υπηρεσίες. Μολονότι δεν κατονομάζει ευθέως την Google, το ψήφισμα είναι εμφανές ότι στρέφεται εναντίον του αμερικανικού κολοσσού, ο οποίος κατέχει δεσπόζουσα θέση στην ευρωπαϊκή αγορά. 

Αρκεί να αναλογισθεί κανείς ότι ενώ στην Αμερική οι ανταγωνίστριες Yahoo και Microsoft (με το Bing) διατηρούν μερίδιο αγοράς της τάξης του 30% εκάστη, στην Ευρώπη η Google έχει κατακτήσει το 90% στην αναζήτηση μέσω Διαδικτύου. Αντίστοιχα, σε ό,τι αφορά τα διαφημιστικά έσοδα η Goggle εξασφαλίζει παγκοσμίως το 31,45% έναντι μόλις 7,79% της Facebook. Τα ποσοστά αυτά γίνονται ακόμη μεγαλύτερα στον χώρο της διαφήμισης μέσω κινητών, καθώς η Google διαθέτει τη δική της πλατφόρμα κινητής τηλεφωνίας Android, με μερίδιο αγοράς 73,9% στις πέντε μεγαλύτερες ευρωπαϊκές χώρες.


Στην πραγματικότητα, η δεσπόζουσα θέση της Google στον υποτιθέμενα “άναρχο” χώρο του Διαδικτύου είναι πολύ ουσιαστικότερη, στο βαθμό που ο αμερικανικός κολοσσός, αφήνοντας κατά μέρος όλες τις παράπλευρες δραστηριότητές του, διαμορφώνει τον σύγχρονο διαδικτυακό χρήστη, καθώς η λογική της φυλλομέτρησης (browsing) μέσω υπερσυνδέσμων (hyperlinks) από από ιστοσελίδα σε ιστοσελίδα, έχει αντικατασταθεί από τη διατύπωσης ερωτήματος σε μια μηχανή αναζήτησης, με αποτέλεσμα το νεόπλαστο ρήμα “γκουγκλάρω” να είναι αναπόσπαστο τμήμα του λεξιλογίου των ομιλούμενων γλωσσών. Ακριβέστερα, ο αλγόριθμος κατάταξης ιστοσελίδων της Google διαμορφώνει το ποιές είναι οι ιστοσελίδες που προορίζονται να αναγνωσθούν ή να παραδοθούν στο χάος και τη λήθη, θέτοντας έτσι και το πρότυπο για το πώς παρουσιάζεται το περιεχόμενο στις ιστοσελίδες του πλανήτη. 

Το ότι η Google προτάσσει προνομιακά στην αναζήτηση δικά της προϊόντα είναι απλώς η λογική συνέπεια αυτής της δυνατότητας. 

Συνιστά η δεσπόζουσα θέση και κατάχρησή της; Εκ πρώτης όψεως, αν υπήρχε μια συμφωνία στην έννοια του “μονοπωλίου”, θα έπρεπε σαφώς να περιλαμβάνει και την εταιρεία του Eric Schmidt. Ωστόσο, από την άλλη άκρη του Ατλαντικού, προβάλλεται το αντεπιχείρημα ότι οι ευρωπαϊκές αντιδράσεις συνιστούν κάποιου είδους “Γκουγκλοφοβία”, με κίνητρα περισσότερο πολιτικά. 

Η Google έχει παλαιόθεν ανοικτούς λογαριασμούς με τις ευρωπαϊκές για μια σειρά ζητημάτων που κυμαίνονται από το φορολογικό καθεστώς μέχρι την προστασία της ιδιωτικότητας των χρηστών – και ο προηγούμενος Επίτροπος Ανταγωνισμού Joaquin Almunia επιχείρησε στο παρελθόν να μεσολαβήσει σε τρεις διαμάχες με την Google. 

Είναι συζητήσιμο όμως τι μπορούν και κυρίως τι θέλουν να πράξουν οι τωρινοί Ευρωπαίοι ιθύνοντες. 

Ο αρμόδιος για την ψηφιακή αγορά Γερμανός επίτροπος Guenther Oettinger προεξόφλησε ότι δεν θα υπάρξει κατάτμηση της Google, ενώ η Δανή Επίτροπος Ανταγωνισμού Margrethe Vestager δήλωσε στην επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων του Ευρωκοινοβουλίου ότι το ζήτημα εμπλέκει πολλούς παίκτες και οι ίδια δεν έχει ακόμη καταλήξει στο ποιά θα είναι τα επόμενα βήματά της.

Ο δε εκπρόσωπός της τόνισε ότι οι ενέργειες της επιτρόπου θα μείνουν ανεπηρέαστες από την πολιτική.

Όλα αυτά σε μία συγκυρία κατά την οποία η Ε.Ε. διαπραγματεύεται με τις ΗΠΑ τη δημιουργία ενός διατλαντικού χώρου ελεύθερων συναλλαγών, αλλά και δρομολογεί την ενιαία ψηφιακή αγορά, με το βλέμμα στραμμένο κατεξοχήν στην “οικονομία των εφαρμογών” (app economy), η οποία αναμένεται να έχει τριπλασιάσει τον κύκλο εργασιών της στο διάστημα 2013 έως 2018, δημιουργώντας 3 εκατομμύρια θέσεις εργασίας. Όμως η “οικονομία των εφαρμογών” ελέγχεται από την Google (μέσω του Android) και την Apple...

Η αμερικανική πλευρά προσφέρει την πολιτική της στήριξη στην Google, όπως μαρτυρεί και η επιστολή μελών του Κογκρέσου των ΗΠΑ στο Ευρωκοινοβούλιο πριν την συζήτηση του ψηφίσματος, ενώ η οργάνωση λόμπινγκ Computer & Communications Industry Association, στα μέλη της οποίας περιλαμβάνονται οι Google, eBay, Facebook, Microsoft και Samsung, τονίζει ότι η αποσύνδεση των μηχανών αναζήτησης από άλλες δραστηριότητες είναι “ακραία και ανέφικτη λύση” δεδομένων των ταχύτατων αλλαγών στην online αγορά.

Υποστηρίζεται, σε αυτό το πνεύμα, ότι οι ανάγκες ρύθμισης του ψηφιακού τομέα είναι μικρότερες από ό,τι νομίζεται διότι ποτέ δεν ήταν χαμηλότεροι οι φραγμοί εισόδου στον κλάδο, όπως καταδεικνύει το παράδειγμα της ραγδαίας καθιέρωσης νέων προϊόντων και υπηρεσιών σαν το Instagram, το WhatsApp και το Slack, ενώ τα κόστη οικοδόμησης μιας υποδομής προς την υπάρχουσα είναι πολύ μεγαλύτερα στη μη ψηφιακή οικονομία (π.χ. ενέργεια ή τηλεπικοινωνίες). Η δε εξαγορά από τους “μεγάλους” κάθε επιτυχημένου start-up (π.χ. του Instagram και του WhatsApp από τη Facebook ή των Waze, Apture κ.ο.κ. από τη Google) δημιουργεί κίνητρα εμφάνισης ακόμη περισσότερων.


Πηγή:www.capital.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου