Δευτέρα 15 Δεκεμβρίου 2014

"Το οχυρό Ρούπελ": Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα

The Crypt of Banking News



από την Νούλα Χρυσοχοΐδου

« Αρμόδια για την άσκηση της νομισματικής πολιτικής είναι η Κ.Τ.  Η Κ.Τ. δεν ελέγχει μόνο τη προσφορά του χρήματος αλλά έχει μια σειρά από άλλες αρμοδιότητες.  Ο εποπτικός έλεγχος των τραπεζών είναι απαραίτητος για την ομαλή λειτουργία του τραπεζικού συστήματος.  Η λειτουργία αυτή στην Ελλάδα, ανατίθεται στην Τράπεζα της Ελλάδος ενώ σε άλλες χώρες είναι αρμοδιότητα άλλων θεσμικών οργάνων.  Η Κ.Τ. είναι ο τραπεζίτης των τραπεζών και του Δημοσίου. 
Δέχεται καταθέσεις  από τα πιστωτικά ιδρύματα και παρέχει πιστώσεις, διαχειρίζεται τα συνολικά αποθέματα χρυσού και ξένων νομισμάτων, δέχεται καταθέσεις του Δημοσίου και παρέχει ή εγγυάται τα δάνεια που συνάπτει το Δημόσιο.  Μέσω των λειτουργιών αυτών η Κ.Τ. προσπαθεί να ελέγξει τη ρευστότητα του τραπεζικού συστήματος.»


«Παράγοντες που επηρεάζουν την προσφορά χρήματος»

§  Η ↑ του Β οδηγεί σε ↑ του Μ και αντίστροφα.
§  Η ↑ των υποχρεωτικών διαθεσίμων x D  ↓ τον πολλαπλασιαστή χρήματος και το Μ.
§  Η ↑ του επιτοκίου οριακής χρηματοδότησης (i),   ↓ τον πολλαπλασιαστή χρήματος και την προσφορά χρήματος (Μ).
§  Η ↑ του πλούτου οδηγεί  γενικά σε ↑ του πολλαπλασιαστή και της προσφοράς χρήματος (Μ).
§  Η ↑ του i  x  D , ↑ τον πολλαπλασιαστή και τo Μ.
§  Η ↑ των επιτοκίων της αγοράς , ↑ τον πολλαπλασιαστή και τo Μ.
§  Η ↑ της παράνομης οικονομικής δραστηριότητας, ↓ τον πολλαπλασιαστή χρήματος και τo Μ.
§  Η αβεβαιότητα στο τραπεζικό σύστημα, ↓ τον πολλαπλασιαστή και την ποσότητα χρήματος.

i) Η Κ.Τ. αγοράζει ξένο συνάλλαγμα προκειμένου να επηρεάσει τη συναλλαγματική  ισοτιμία προς την κατεύθυνση που επιθυμεί. Η αυξημένη προσφορά  συναλλάγματος  έχει ως αποτέλεσμα την μείωση της συναλλαγματικής ισοτιμίας  και την αύξηση της τιμής του εγχώριου νομίσματος και τον περιορισμό της νομισματικής βάσης (προσφορά χρήματος).  Ενώ η αυξημένη ζήτηση του συναλλάγματος έχει ως αποτέλεσμα την αύξηση της ισοτιμίας συναλλάγματος και την μείωση της τιμής του εγχώριου νομίσματος και την  διεύρυνση της νομισματικής βάσης (προσφοράς χρήματος).  Ανάλογα με τα αποτελέσματα της προσφοράς χρήματος, η Κ.Τ.  παρεμβαίνει με αποστειρωμένες ή μη αποστειρωμένες στρατηγικές.  Η πρώτη επηρεάζει την εγχώρια προσφορά χρήματος  ενώ η  δεύτερη εξουδετερώνει πλήρως την μεταβολή της προσφοράς χρήματος και συνιστάται παρέμβαση από την Κ.Τ.»
ii)  «Η Κεντρική Τράπεζα επηρεάζει την προσφορά χρήματος  µε τα υποχρεωτικά ποσοστά των τραπεζικών διαθεσίμων.  Μια αύξηση στα ποσοστά υποχρεωτικών διαθέσιμων δείχνει ότι οι τράπεζες πρέπει να έχουν περισσότερα διαθέσιµα . Έτσι, αυξάνεται η αναλογία διαθέσιμων και μειώνεται ο πολλαπλασιαστής χρήματος και άρα η προσφορά χρήματος. Όσο μεγαλύτερο είναι το ποσοστό Cb τόσο μικρότερος είναι ο πολλαπλασιαστής  χρήματος και το Μ.»

iii) «Το σύστημα Κ.Τ.  (ή FED) δημιουργήθηκε το 1913 για να ελέγχει το χρήμα και τις πιστώσεις της χώρας και για να δρα ως ο «δανειστής της τελευταίας προσφυγής. Ενεργεί ως ανεξάρτητος κυβερνητικός οργανισμός και έχει  διακριτική ευχέρεια στον προσδιορισμό της νομισματικής πολιτικής.
Το σημαντικότερο εργαλείο νομισματικής πολιτικής είναι οι πράξεις ανοιχτής αγοράς  του FED.  Οι πωλήσεις, από το FED ή από άλλες Κ.Τ., κρατικών χρεογράφων στην openmarket (ανοιχτή αγορά) μειώνουν το ενεργητικό και το παθητικό του και, επομένως, μειώνουν τα αποθεματικά των τραπεζών.  Το αποτέλεσμα είναι η μείωση των τραπεζικών αποθεματικών σε σχέση με τις καταθέσεις.  Οι άνθρωποι καταλήγουν με λιγότερο Μ (προσφορά χρήματος) , και περισσότερα κρατικά ομόλογα.  »

Β)  «Σύμφωνα με την προσφορά χρήματος κατά την θεωρία των τιμών, το Β  βρίσκεται κάτω από τον αποκλειστικό έλεγχο της Κ.Τ.,  ενώ ο πολλαπλασιαστής  χρήματος επηρεάζεται από το κοινό και τις εμπορικές  τράπεζες. Η προσέγγιση έχει δυο συνιστώσες. Η πρώτη αφορά τη νομισματική πολιτική και τη μετατροπή της πραγματικής  χρηματικής βάσης στην εξωγενή χρηματική κατά την οποία όλα τα στοιχεία που συγκροτούν τη νομισματική βάση ελέγχονται  από την Κ.Τ.  Η δεύτερη, αφορά τη μελέτη της χρηματο-θεωρητικής  άποψης του υποδείγματος βάση της οποίας η σύμπτωση  του κοινού και των τραπεζών εξαρτάται από µια σειρά επιτοκίων.»
« Η Κ.Τ  επηρεάζει το Β, χάνει τον έλεγχο της νομισματικής πολιτικής όταν δεν μπορεί να επηρεάσει τις  παραμέτρους Cb  και Cp.  Οι δείκτες  Cb και Cp > 1.»

Μ =  Cp+1 / Cb+Cp * B  

 Ταχύτητα Χρήματος 
« Ο Nordhaus, αναφέρει ότι το χρήμα ανακυκλώνεται πολύ αργά σε ορισμένες συνθήκες, μόνο σε περίπτωση έντονου πληθωρισμού το χρήμα κυκλοφορεί γρήγορα.  Ο ρυθμός αυτός περιγράφεται από τον ορισμό της κυκλοφοριακής ταχύτητας του χρήματος, περίπου τον 20ο αιώνα από τον Μάρσαλ του Πανεπιστημίου του Κέμπριτζ και του Φίσερ του Πανεπιστημίου του Γέιλ.  Αυτή μετράει το πόσο γρήγορα κυκλοφορεί το χρήμα μέσα στην οικονομία.  Δηλαδή η κυκλοφοριακή ταχύτητα είναι μεγάλη όταν το χρήμα ανακυκλώνεται γρήγορα ενώ η κυκλοφοριακή ταχύτητα είναι μικρή όταν η ποσότητα του χρήματος είναι μεγάλη σε σχέση με τη ροή των δαπανών.  Η εισοδηματική ταχύτητα  κυκλοφορίας χρήματος είναι το ονομαστικό ΑΕΠ  προς το απόθεμα του χρήματος όπου η κυκλοφοριακή ταχύτητα μετράει τον ρυθμό που αναστρέφεται το απόθεμα του χρήματος σε σχέση με το συνολικό εισόδημα.  Το Qαντιπροσωπεύει το πραγματικό ΑΕΠ ενώ το Ρ το μέσο επίπεδο τιμών.  Συνοψίζοντας κυκλοφοριακή ταχύτητα (V) ορίζεται το ονομαστικό ΑΕΠ  διαιρούμενο κάθε χρόνο με το απόθεμα του χρήματος.
V = ΑΕΠ / Μ  = PQ / M
Θεωρία του Friedman: «Ο Friedman  δέχεται  ότι η κυκλοφορία του χρήματος δεν είναι σταθερή αλλά είναι προβλέψιμη. Αν ισχύει τότε η ποσοτική εξίσωση, δείχνει ότι η κυκλοφοριακή ταχύτηταV είναι σταθερό και η κίνηση του Μ θα επηρεάσει το ονομαστικό ΑΕΠ αναλογικά.»
  Θεωρία του Keynes:« Σύμφωνα με τον Skidelskyo Keynes το 1923 στο βιβλίο του tract onMonetary Reform διατυπώνει μια καθαρά « ποσοτική» θέση εναντίον του κανόνα του χρυσού δίνοντας έμφαση στη βραχυχρόνια διακύμανση της ταχύτητας κυκλοφορίας που γενικά θεωρούταν σταθερή.  Ο Keynes υποστήριξε ότι η ταχύτητα κυκλοφορίας του χρήματος είναι πολύ ασταθής και προσαρμόζεται παθητικά σε αυτόνομες αλλαγές άλλων συστατικών της εξίσωσης.  Οι συνέπειες των αλλαγών στην ποσότητα του χρήματος Μ μπορεί να απορροφηθούν από μία αύξηση του V, έτσι ώστε να μην επηρεάσουν το επίπεδο τιμών (Ρ).»
  Παγίδα ρευστότητας:
 « Ο κίνδυνος ρευστότητας συνίσταται στην αδυναμία ενός πιστωτικού ιδρύματος να ανταποκριθεί σε μια συγκεκριμένη θέση λόγω έλλειψης ρευστότητας.  Ο κίνδυνος αυτός προέρχεται από τους καταθέτες, τους δανειολήπτες και από μια συγκεκριμένη θέση που μπορεί  να έχει πάρει η τράπεζα σε κάποια περιουσιακά στοιχεία.  Εάν εμφανιστεί πρόβλημα ρευστότητας  τότε μπορεί το τραπεζικό σύστημα να οδηγηθεί σε κρίση και οι καταθέτες του να κάνουν μαζικές αναλήψεις χρημάτων.  Οι τράπεζες αναγκάζονται να πουλήσουν ορισμένα ομόλογα, με αποτέλεσμα να οδηγήσει στη μείωση των τιμών αυτών των στοιχείων και να
απειληθεί ακόμα και η ίδια η τράπεζα.  Όταν η οικονομία βρίσκεται σε παγίδα ρευστότητας τότε η νομισματική πολιτική είναι αναποτελεσματική.




 Ταχύτητα Κυκλοφορίας
Velocity: «Ταχύτητα κυκλοφορίας», είναι ένας όρος που δεν τον συναντάμε συχνά αν και υπάρχουν πολλές έννοιες της ταχύτητας κυκλοφορίας αυτή που χρησιμοποιείται συχνότερα είναι απλά ο λόγος του ονομαστικού εισοδήματος προς το απόθεμα χρήματος. »
Κατά γενική ομολογία,  η χρήση των πιστωτικών καρτών αυξάνει την ταχύτητα του χρήματος επιτρέποντας τον καθένα από εμάς να κάνουμε όλο και περισσότερες αγορές, με αποτέλεσμα να μην γίνονται  με τον γνωστό  τρόπο. Το συμπέρασμα είναι ότι η ταχύτητα του χρήματος θα αυξηθεί διότι όλες  οι συναλλαγές θα γίνονται ταχύτερα και θα μειωθεί η ζήτηση του χρήματος.  Οι πιστωτικές κάρτες δεν περιλαμβάνονται στην ποσότητα του χρήματος, επίσης μειώνεται η ποσότητα των χρηματικών διαθέσιμων.

       Η θεωρία λέει ότι :
 Η ποσότητα του χρήματος σε σχέση με  το επίπεδο τιμών είναι αναλογικές ως προς την προσφορά του χρήματος υποστήριζαν διάφοροι κλασσικοί οικονομολόγοι. Για να κατανοήσουμε την ποσοτική θεωρία του χρήματος πρέπει να θυμηθούμε ότι το χρήμα διαφέρει από τα συνηθισμένα αγαθά. Το ψωμί ως αγαθό το χρειαζόμαστε για να το φάμε όμως τα χρήματα τα χρειαζόμαστε για να αγοράσουμε το ψωμί.

M x V = P x Υ
*      όπου V = ταχύτητα κυκλοφορίας του χρήματος  
ü  Αν οι τιμές προσαρμόζονται για την διατήρηση του πραγματικού εισοδήματος  (Y) στο δυνητικό επίπεδο και εάν η ταχύτητα κυκλοφορίας είναι σταθερή
ü  Τότε μια αύξηση στην ονομαστική προσφορά χρήματος οδηγεί σε μια ίση αύξηση στις τιμές
ü  Αλλά εάν η ταχύτητα ή οι τιμές αλλάζει ή οι τιμές είναι αμετάβλητες, δεν υπάρχει αυτή η σχέση.»


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου