Το Ποντίκι
Αφιέρωμα: Μυστικές Οργανώσεις
του Ξενοφώντος Μπρουντζάκη
Στην Αμερική υπάρχει μια ομάδα ακραίων χριστιανών φονταμενταλιστών, οι οποίοι δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτε από τους σημερινούς τζιχαντιστές της Μοσούλης, τουλάχιστον ως προς τον τρόπο που σκέφτονται – ή δεν σκέφτονται, καθώς άγονται και φέρονται από τις παρακρούσεις τους. Αυτοί οι υπερσυντηρητικοί Αμερικανοί δεν χάνουν ευκαιρία με το που ανοίγουν κάθε πρωί τα μάτια τους να βλέπουν να εξυφαίνονται συνωμοσίες από τους φιλελεύθερους σιωνιστές για την ανατροπή του πολιτεύματος των ΗΠΑ, για την ανάρρηση ή την αποπομπή προέδρων και τη χειραγώγηση της παγκόσμιας ιστορίας σύμφωνα με τα συμφέροντά τους.
Το αστείο της υπόθεσης δεν είναι οι υπερβολικοί και κατά μείζονα λόγο αστήρικτοι φόβοι τους, όσο ότι επιδιώκουν οι ίδιοι όλα εκείνα για τα οποία κατηγορούν τους άλλους! Διάφορες οχληρές ομάδες χριστιανών παραφρόνων, με αποτρόπαιες απόψεις, κατάφεραν – όσο κι αν φαίνεται αυτό εξωπραγματικό – εν τη ενώσει τους να αναδείξουν έναν δικό τους πρόεδρο, αφού διέθεσαν για την εκλογή του πακτωλό χρημάτων και καθοδήγησαν την πολιτική του προς επίτευξη των δικών τους εφιαλτικών ονείρων, που είναι να καταστήσουν την Αμερική μια πανίσχυρη θεοκρατική αυτοκρατορία, η οποία θα ηγηθεί ενός πραγματικού Αρμαγεδδώνα εναντίον της Μέσης Ανατολής.
Η Αδελφότητα
Στις ΗΠΑ υπάρχουν αναρίθμητες οργανώσεις ακροδεξιών χριστιανών που ζητούν μια ιδιαίτερη σχέση κράτους - Εκκλησίας – είτε συγκλίνουσα είτε αποκλίνουσα. Γενικά αυτό που θα ονομάζαμε Αμερικανική Χριστιανική Δεξιά αποτελεί πλέον ένα δυναμικό και πανίσχυρο πολιτικό κίνημα, που χαίρει εκτιμήσεως και φυσικά αποδοχής στην αμερικανική κοινωνία. Σε ολόκληρη τη χώρα υπάρχουν διάφορες μικρές ή μεγαλύτερες οργανώσεις και όμιλοι με ακόμα πιο ακραίες αντιλήψεις, οι οποίοι μάλιστα δεν επιδιώκουν να κινούνται στο φως της δημοσιότητας, προτιμώντας η διάδοση των θέσεών τους να λαμβάνει συνωμοτικό χαρακτήρα. Ανάμεσά τους ξεχωρίζει η Αδελφότητα, η οποία παραμένει στην αφάνεια και θυμίζει οργάνωση τύπου πεφωτισμένων. Πρόκειται για μια οργάνωση που εξάπτει τη φαντασία των συνωμοσιολόγων όλου του κόσμου.
Ένα πλήθος οργανώσεων, όπως η Αδελφότητα και η Οικογένεια, μαζί με ένα πλήθος άλλων μικρότερων οργανώσεων, όπως η Εθνική Επιτροπή Ηγεσίας, συνιστά κατά βάση το προτεσταντικό αμερικανικό ισοδύναμο της Opus Dei. Έχουμε να κάνουμε με μια φαινομενικά ευαγγελική οργάνωση που έχει ως στόχο να υπηρετήσει ανθρωπιστικούς σκοπούς μέσα από τη διάδοση των διδαχών του Ιησού αλλά και της ερμηνείας τους στους διαφόρους κυβερνητικούς κύκλους. Μάλιστα, σύμφωνα με την τακτική της Opus Dei, τα κηρύγματα αυτά τα απευθύνει αποκλειστικά στους πλούσιους και τους ισχυρούς.
Σύμφωνα με δημοσιογράφους που ερεύνησαν αυτήν και παρόμοιες οργανώσεις, η Αδελφότητα είναι δικτυωμένη και λειτουργεί μέσα σε φορείς εξουσίας σε όλο τον κόσμο, προσπαθώντας με διάφορα ανταλλάγματα να προσεταιριστεί την επιρροή ηγετικών στελεχών της πολιτικής και της οικονομίας. Το πιο γνωστό εργαλείο για την στρατολόγηση τέτοιων στελεχών αποτελεί η «προσευχή του προγεύματος», με κορυφαία αυτή που επιτελείται στην Ουάσιγκτον και είναι η πιο πολύκροτη εκδήλωση της οργάνωσης.
Παρ’ όλα όσα έχουν γίνει γνωστά για την Αδελφότητα, δεν είναι εύκολο να προσδιορίσει κανείς με σαφήνεια και τεκμηριωμένα τις δραστηριότητες αυτής της οργάνωσης. Ένας από τους λόγους είναι ότι λειτουργεί συχνά σαν ομπρέλα προκειμένου να καλυφθούν οι πολυάριθμοι πυρήνες που λειτουργούν ανεξάρτητα και είναι αυτοχρηματοδοτούμενοι. Η Αδελφότητα, όπως και η αντίστοιχη Αλ Κάιντα, που σε ελεύθερη μετάφραση σημαίνει «Αδελφότητα», ενεργεί ακριβώς με τον ίδιο τρόπο.
Σχέσεις με «προσωπικότητες»
Η Αδελφότητα μεταξύ των άλλων πολύπλευρων δραστηριοτήτων της χρηματοδοτεί μια ξενοδοχειακή μονάδα στην Ουάσιγκτον, όπου διαμένουν γερουσιαστές και διάφορα μέλη ή υποστηρικτές της οργάνωσης. Διαθέτει ισχυρούς δεσμούς με διάφορους πολιτικούς και τα επιτελεία τους, ενώ συνδέεται με προέδρους πολυεθνικών πετρελαϊκών και αεροπορικών εταιρειών, όπως και με ηγέτες διαφόρων κρατών. Μέσα από ένα πλέγμα ισχυρών προσώπων και εν μέσω των κηρυγμάτων των διδαχών του Ιησού, η Αδελφότητα έχει συμμετάσχει στην επίτευξη σημαντικών διπλωματικών θριάμβων, όπως η ειρηνευτική διαδικασία στη ζώνη Κονγκό - Ρουάντας το 2001.
Τόσο η Αδελφότητα όσο και η Opus Dei κινούνται λίγο πολύ στο πλαίσιο ενός κοινού ιδεολογικού περιβάλλοντος, μια και απευθύνονται σε σκληροπυρηνικούς ακροδεξιούς με αντικομμουνιστικά διαπιστευτήρια. Μάλιστα στα «επιτεύγματα» της Αδελφότητας συγκαταλέγονται και οι προσπάθειες ώστε να αποκτήσουν στενές επαφές σημαντικοί Αμερικανοί πολιτικοί με διάφορα εγκληματικά και ελεεινά υποκείμενα, όπως ο Βραζιλιάνος πρόεδρος Κόστα Σίλβα, ο δικτάτορας της Ινδονησίας στρατηγός Σουκάρτο, ο βασανιστής χιλιάδων ανθρώπων στρατηγός του Ελ Σαλβαδόρ Κάρολος Ευγένιος Βίντες Καζανόβα, ο Μαρτίνες της Ονδούρας κ.ά.
Αμερικανική δράση
«Συνεργαζόμαστε με την εξουσία όπου μπορούμε, και δημιουργούμε νέους πόλους εξουσίας όπου αυτό δεν είναι εφικτό», είχε δηλώσει ο ηγέτης της Οικογένειας Νταγκ Κόου. Ένας «νέος πόλος εξουσίας» ήταν και ο Τζορτζ Μπους. Μολονότι δεν συνδέεται άμεσα με την Αδελφότητα, ο Μπους διατηρούσε στενές φιλίες με σκληροπυρηνικές χριστιανικές ομάδες, όπως το Συμβούλιο Εθνικής Πολιτικής (ΣΕΠ), του οποίου ειρήσθω εν παρόδω ο αρχηγός Τίμοθι Λεχέι είναι οπαδός της Συντέλειας του Κόσμου, η οποία θα λάβει χώρα στο εγγύς μέλλον. Αυτές ήταν οι παρέες του Τζορτζ Μπους – για να πάρουμε μια γεύση. Το ΣΕΠ του Λαχέι και μια επιτροπή με τη δυσοίωνη επωνυμία «Επιτροπή Αποκατάστασης των Αμερικανικών Αξιών» αναμείχθηκαν στην προώθηση του Μπους στην προεδρία, διαθέτοντας απίστευτα κεφάλαια με τα οποία χρηματοδοτήθηκε η πρωτοφανής προεκλογική εκστρατεία που του εξασφάλισε, μέσω δωροδοκιών και εξαγοράς συνειδήσεων, το ύπατο αξίωμα.
Οι περισσότεροι από τους υποστηρικτές τύπου Λαχέι ερμηνεύουν τη Βίβλο κατά κυριολεξία, πράγμα που σημαίνει μεταξύ άλλων ότι φρονούν πως όλα τα εδάφη του Ισραήλ πρέπει να περιέλθουν στους Εβραίους πριν από τη συντέλεια, στην οποία πιστεύουν σταθερά. Γενικά όλες αυτές οι ομάδες με τις θεωρίες τους φιλοδοξούν να μετατρέψουν την Αμερική σε μια θεοκρατούμενη χώρα, η οποία θα διοικείται μέσα από προσευχές από μια θρησκευτική δικτατορία – όπου για παράδειγμα οι υπέρμαχοι των αμβλώσεων θα τουφεκίζονται.
Αν και αυτές οι απόψεις μοιάζουν ως φαντασιώσεις περιθωριακών στοιχείων, είναι ωφέλιμο και διαφωτιστικό να επανεξετάσουμε υπό το πρίσμα τους πολλές όψεις της διακυβέρνησης του Μπους. Αλλά εκτός αυτού, είναι όλο και πιο φανερή η διάθεση των υπερσυντηρητικών χριστιανών να καταργήσουν τον συνταγματικό διαχωρισμό Εκκλησίας και κράτους στις ΗΠΑ και να αναλάβουν οι ίδιοι τον έλεγχο της εσωτερικής και εξωτερικής πολιτικής της χώρας.
* Δημοσιεύτηκε στο ΠΟΝΤΙΚΙ, τεύχος 1840 στις 26 Νοεμβρίου 2014
Αφιέρωμα: Μυστικές Οργανώσεις
του Ξενοφώντος Μπρουντζάκη
Στην Αμερική υπάρχει μια ομάδα ακραίων χριστιανών φονταμενταλιστών, οι οποίοι δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτε από τους σημερινούς τζιχαντιστές της Μοσούλης, τουλάχιστον ως προς τον τρόπο που σκέφτονται – ή δεν σκέφτονται, καθώς άγονται και φέρονται από τις παρακρούσεις τους. Αυτοί οι υπερσυντηρητικοί Αμερικανοί δεν χάνουν ευκαιρία με το που ανοίγουν κάθε πρωί τα μάτια τους να βλέπουν να εξυφαίνονται συνωμοσίες από τους φιλελεύθερους σιωνιστές για την ανατροπή του πολιτεύματος των ΗΠΑ, για την ανάρρηση ή την αποπομπή προέδρων και τη χειραγώγηση της παγκόσμιας ιστορίας σύμφωνα με τα συμφέροντά τους.
Το αστείο της υπόθεσης δεν είναι οι υπερβολικοί και κατά μείζονα λόγο αστήρικτοι φόβοι τους, όσο ότι επιδιώκουν οι ίδιοι όλα εκείνα για τα οποία κατηγορούν τους άλλους! Διάφορες οχληρές ομάδες χριστιανών παραφρόνων, με αποτρόπαιες απόψεις, κατάφεραν – όσο κι αν φαίνεται αυτό εξωπραγματικό – εν τη ενώσει τους να αναδείξουν έναν δικό τους πρόεδρο, αφού διέθεσαν για την εκλογή του πακτωλό χρημάτων και καθοδήγησαν την πολιτική του προς επίτευξη των δικών τους εφιαλτικών ονείρων, που είναι να καταστήσουν την Αμερική μια πανίσχυρη θεοκρατική αυτοκρατορία, η οποία θα ηγηθεί ενός πραγματικού Αρμαγεδδώνα εναντίον της Μέσης Ανατολής.
Η Αδελφότητα
Στις ΗΠΑ υπάρχουν αναρίθμητες οργανώσεις ακροδεξιών χριστιανών που ζητούν μια ιδιαίτερη σχέση κράτους - Εκκλησίας – είτε συγκλίνουσα είτε αποκλίνουσα. Γενικά αυτό που θα ονομάζαμε Αμερικανική Χριστιανική Δεξιά αποτελεί πλέον ένα δυναμικό και πανίσχυρο πολιτικό κίνημα, που χαίρει εκτιμήσεως και φυσικά αποδοχής στην αμερικανική κοινωνία. Σε ολόκληρη τη χώρα υπάρχουν διάφορες μικρές ή μεγαλύτερες οργανώσεις και όμιλοι με ακόμα πιο ακραίες αντιλήψεις, οι οποίοι μάλιστα δεν επιδιώκουν να κινούνται στο φως της δημοσιότητας, προτιμώντας η διάδοση των θέσεών τους να λαμβάνει συνωμοτικό χαρακτήρα. Ανάμεσά τους ξεχωρίζει η Αδελφότητα, η οποία παραμένει στην αφάνεια και θυμίζει οργάνωση τύπου πεφωτισμένων. Πρόκειται για μια οργάνωση που εξάπτει τη φαντασία των συνωμοσιολόγων όλου του κόσμου.
Ένα πλήθος οργανώσεων, όπως η Αδελφότητα και η Οικογένεια, μαζί με ένα πλήθος άλλων μικρότερων οργανώσεων, όπως η Εθνική Επιτροπή Ηγεσίας, συνιστά κατά βάση το προτεσταντικό αμερικανικό ισοδύναμο της Opus Dei. Έχουμε να κάνουμε με μια φαινομενικά ευαγγελική οργάνωση που έχει ως στόχο να υπηρετήσει ανθρωπιστικούς σκοπούς μέσα από τη διάδοση των διδαχών του Ιησού αλλά και της ερμηνείας τους στους διαφόρους κυβερνητικούς κύκλους. Μάλιστα, σύμφωνα με την τακτική της Opus Dei, τα κηρύγματα αυτά τα απευθύνει αποκλειστικά στους πλούσιους και τους ισχυρούς.
Σύμφωνα με δημοσιογράφους που ερεύνησαν αυτήν και παρόμοιες οργανώσεις, η Αδελφότητα είναι δικτυωμένη και λειτουργεί μέσα σε φορείς εξουσίας σε όλο τον κόσμο, προσπαθώντας με διάφορα ανταλλάγματα να προσεταιριστεί την επιρροή ηγετικών στελεχών της πολιτικής και της οικονομίας. Το πιο γνωστό εργαλείο για την στρατολόγηση τέτοιων στελεχών αποτελεί η «προσευχή του προγεύματος», με κορυφαία αυτή που επιτελείται στην Ουάσιγκτον και είναι η πιο πολύκροτη εκδήλωση της οργάνωσης.
Παρ’ όλα όσα έχουν γίνει γνωστά για την Αδελφότητα, δεν είναι εύκολο να προσδιορίσει κανείς με σαφήνεια και τεκμηριωμένα τις δραστηριότητες αυτής της οργάνωσης. Ένας από τους λόγους είναι ότι λειτουργεί συχνά σαν ομπρέλα προκειμένου να καλυφθούν οι πολυάριθμοι πυρήνες που λειτουργούν ανεξάρτητα και είναι αυτοχρηματοδοτούμενοι. Η Αδελφότητα, όπως και η αντίστοιχη Αλ Κάιντα, που σε ελεύθερη μετάφραση σημαίνει «Αδελφότητα», ενεργεί ακριβώς με τον ίδιο τρόπο.
Σχέσεις με «προσωπικότητες»
Η Αδελφότητα μεταξύ των άλλων πολύπλευρων δραστηριοτήτων της χρηματοδοτεί μια ξενοδοχειακή μονάδα στην Ουάσιγκτον, όπου διαμένουν γερουσιαστές και διάφορα μέλη ή υποστηρικτές της οργάνωσης. Διαθέτει ισχυρούς δεσμούς με διάφορους πολιτικούς και τα επιτελεία τους, ενώ συνδέεται με προέδρους πολυεθνικών πετρελαϊκών και αεροπορικών εταιρειών, όπως και με ηγέτες διαφόρων κρατών. Μέσα από ένα πλέγμα ισχυρών προσώπων και εν μέσω των κηρυγμάτων των διδαχών του Ιησού, η Αδελφότητα έχει συμμετάσχει στην επίτευξη σημαντικών διπλωματικών θριάμβων, όπως η ειρηνευτική διαδικασία στη ζώνη Κονγκό - Ρουάντας το 2001.
Τόσο η Αδελφότητα όσο και η Opus Dei κινούνται λίγο πολύ στο πλαίσιο ενός κοινού ιδεολογικού περιβάλλοντος, μια και απευθύνονται σε σκληροπυρηνικούς ακροδεξιούς με αντικομμουνιστικά διαπιστευτήρια. Μάλιστα στα «επιτεύγματα» της Αδελφότητας συγκαταλέγονται και οι προσπάθειες ώστε να αποκτήσουν στενές επαφές σημαντικοί Αμερικανοί πολιτικοί με διάφορα εγκληματικά και ελεεινά υποκείμενα, όπως ο Βραζιλιάνος πρόεδρος Κόστα Σίλβα, ο δικτάτορας της Ινδονησίας στρατηγός Σουκάρτο, ο βασανιστής χιλιάδων ανθρώπων στρατηγός του Ελ Σαλβαδόρ Κάρολος Ευγένιος Βίντες Καζανόβα, ο Μαρτίνες της Ονδούρας κ.ά.
Αμερικανική δράση
«Συνεργαζόμαστε με την εξουσία όπου μπορούμε, και δημιουργούμε νέους πόλους εξουσίας όπου αυτό δεν είναι εφικτό», είχε δηλώσει ο ηγέτης της Οικογένειας Νταγκ Κόου. Ένας «νέος πόλος εξουσίας» ήταν και ο Τζορτζ Μπους. Μολονότι δεν συνδέεται άμεσα με την Αδελφότητα, ο Μπους διατηρούσε στενές φιλίες με σκληροπυρηνικές χριστιανικές ομάδες, όπως το Συμβούλιο Εθνικής Πολιτικής (ΣΕΠ), του οποίου ειρήσθω εν παρόδω ο αρχηγός Τίμοθι Λεχέι είναι οπαδός της Συντέλειας του Κόσμου, η οποία θα λάβει χώρα στο εγγύς μέλλον. Αυτές ήταν οι παρέες του Τζορτζ Μπους – για να πάρουμε μια γεύση. Το ΣΕΠ του Λαχέι και μια επιτροπή με τη δυσοίωνη επωνυμία «Επιτροπή Αποκατάστασης των Αμερικανικών Αξιών» αναμείχθηκαν στην προώθηση του Μπους στην προεδρία, διαθέτοντας απίστευτα κεφάλαια με τα οποία χρηματοδοτήθηκε η πρωτοφανής προεκλογική εκστρατεία που του εξασφάλισε, μέσω δωροδοκιών και εξαγοράς συνειδήσεων, το ύπατο αξίωμα.
Οι περισσότεροι από τους υποστηρικτές τύπου Λαχέι ερμηνεύουν τη Βίβλο κατά κυριολεξία, πράγμα που σημαίνει μεταξύ άλλων ότι φρονούν πως όλα τα εδάφη του Ισραήλ πρέπει να περιέλθουν στους Εβραίους πριν από τη συντέλεια, στην οποία πιστεύουν σταθερά. Γενικά όλες αυτές οι ομάδες με τις θεωρίες τους φιλοδοξούν να μετατρέψουν την Αμερική σε μια θεοκρατούμενη χώρα, η οποία θα διοικείται μέσα από προσευχές από μια θρησκευτική δικτατορία – όπου για παράδειγμα οι υπέρμαχοι των αμβλώσεων θα τουφεκίζονται.
Αν και αυτές οι απόψεις μοιάζουν ως φαντασιώσεις περιθωριακών στοιχείων, είναι ωφέλιμο και διαφωτιστικό να επανεξετάσουμε υπό το πρίσμα τους πολλές όψεις της διακυβέρνησης του Μπους. Αλλά εκτός αυτού, είναι όλο και πιο φανερή η διάθεση των υπερσυντηρητικών χριστιανών να καταργήσουν τον συνταγματικό διαχωρισμό Εκκλησίας και κράτους στις ΗΠΑ και να αναλάβουν οι ίδιοι τον έλεγχο της εσωτερικής και εξωτερικής πολιτικής της χώρας.
* Δημοσιεύτηκε στο ΠΟΝΤΙΚΙ, τεύχος 1840 στις 26 Νοεμβρίου 2014
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου