Τροφή Για Σκέψη

Του Παναγιώτη
Οικονομόπουλου

Ø      Τα μετρά που αποκαλούν διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις δεν είναι τίποτε άλλο παρά απορρυθμίσεις των ορών δανειοδότησης, πιστοποίησης, εποπτείας και προστασίας των συναλλαγών, η κατάργηση εργατικών δικαιωμάτων και συμβατικών υποχρεώσεων του κεφαλαίου και του κράτους αλλά και ιδιωτικοποίηση των κοινωφελών υπηρεσιών που μια σύγχρονη πολιτεία πρέπει να παρέχει!

Ø      Ας εξετάσουμε την κατάσταση που θα παραλάβει ο ΣΥΡΙΖΑ αν εκλεγεί στην κυβέρνηση και τι μπορεί να κάνει με βάση το πρόγραμμα του. Αν και δεν υπάρχει πρωτογενές πλεόνασμα και το ισοζύγιο εξωτερικών συναλλαγών και πληρωμών (εκτός τόκων) είναι οριακό, μπορεί να κάνει στάση πληρωμών του μακροπρόθεσμου χρέους και ανανέωση του βραχυπρόθεσμου που είναι κυρίως εσωτερικό. Οι τράπεζες έχουν περάσει στην δικαιοδοσία και υποστήριξη ρευστότητας από την ΕΚΤ και δεν αποτελούν πηγή σημαντικής αστάθειας. Υπολογίζω ότι αυτά δημιουργούν ένα παράθυρο ευκαιρείς 6μηνου διάρκειας κατά το όποιο πέντε μετρά πρέπει να ακολουθηθούν.

ü      Πρώτον να προχωρήσει η κατάργηση της μνημονικής πολίτικης και μη εφαρμογή νέων μέτρων λιτότητας.

ü      Δεύτερον, να ξεκινήσει λογιστικός έλεγχος του χρέους και στάση πληρωμών χρέους κατά την διάρκεια του έλεγχου.

ü      Τρίτον, να προχωρήσει μια σκληρή διαπραγμάτευση με την τρόικα σχετικά με την αναδιάρθρωση του χρέους.

ü      Τέταρτον να απαιτηθεί από την ΕΕ και την ΕΚΤ χρηματοδότηση ενός προγράμματος δημοσίων επενδύσεων και ταχεία πρόωρη άντληση/απορρόφηση των κονδυλίων του ΕΣΠΑ. Τέταρτον, λεπτομερής σχεδίαση των μέτρων που απαιτούνται για επιστροφή στο εθνικό νόμισμα σε περίπτωση που αποτύχει η διαπραγμάτευση με βοήθεια από την ΕΖ για το στάδιο μετάβασης (αυτό ευνοεί και την ΕΖ για να αποφύγει την αρνητική επίπτωση στο ευρώ!).

ü      Πέμπτον, έλεγχο της διοίκησης των τραπεζών πέραν αυτού που ενεργεί η ΕΚΤ. Όλα αυτά μπορούν να έχουν ένα ορίζοντα 6μηνου, ώστε αν δεν υπάρχει ικανοποιητική κατάληξη να εφαρμοστεί η επιστροφή στο εθνικό νόμισμα! Αυτή η βραχυπρόθεσμη πολιτική 6 μόνου δεν είναι η ιδεατή κατά την δική μου άποψη αλλά είναι συμβατή με την πολιτική ΣΥΡΙΖΑ!

Ø      Κάποιοι προπαγανδιστές της συγκυβέρνησης παπαγαλίζουν ότι η πολιτική αβεβαιότητα προκαλεί προβλήματα στην οικονομική ανάκαμψη γιατί αναβάλει η/και ματαιώνει επιχειρηματικά σχεδία και επενδύσεις. Το ερώτημα όμως είναι τι δημιουργεί την πολιτική αβεβαιότητα; Αν ο Ελληνικός λαός ήταν ικανοποιημένος και έβλεπε τις προοπτικές βελτίωσης της ζωής του και του διαθέσιμου εισοδήματος, αν ήταν απασχολούμενος με δυνατότητες επιβίωσης, αν είχε προστασία του δικαιώματος υγείας, παιδείας και σύνταξης, τότε θα υπήρχε πολιτική αβεβαιότητα; Όταν λογά μνημονίου και μέτρων λιτότητας η οικονομική του κατάσταση υποβαθμίζεται, τα δάνεια τον πνίγουν, η εφορία τον κυνηγού και η περιουσία του περιορίζεται η/και χάνεται από κατασχέσεις και τα παΐδια του μεταναστεύουν, τότε μπορεί να αισθάνεται ασφάλεια ώστε να καταναλώσει, να μπορεί να αποταμιεύσει για το μέλλον αλλά και να αποτελέσει πηγή εισοδήματος για επιχειρήσεις που θέλουν να επενδύσουν; Πως αυτές θα επενδύσουν όταν δεν υπάρχει προοπτική κερδών και αποπληρωμής χρέους; Αυτή λοιπόν η πολική που εφαρμόζεται δημιουργεί την πολιτική αβεβαιότητα και αυτή θα μειωθεί μονό όταν εφαρμοστεί άλλη πολιτική!