Το Ποντίκι
του Ξενοφώντος Μπρουντζάκη
Έχει δημιουργηθεί ένα πραγματικό αδιέξοδο, όχι μόνο στις τσέπες μας, αλλά και στις ελπίδες μας...
Τελικά, αντί της πανηγυρικής μας εξόδου στις αγορές που διέδιδαν οι κυβερνώντες μαζί με τις ανόητες θριαμβολογίες για «το τέλος των μνημονίων», απεδείχθη ότι η θλιβερή και ανίκανη εν τέλει κυβέρνηση Σαμαρά δεν μπορεί να διαχειριστεί τίποτα...
Ούτε την έξοδό μας, ούτε την... παραμονή μας στο μνημόνιο! Έτσι, έχει δημιουργηθεί ένα πραγματικό αδιέξοδο, όχι μόνο στις τσέπες μας, αλλά και στις ελπίδες μας.
Δεν μπορώ να γνωρίζω αν όλα αυτά τα προβλήματα λύνονται με την προσφυγή στις κάλπες ή με μια ευρεία εθνική συνεννόηση, που επίσης, πέρα από τα λόγια, είναι όνειρο θερινής νυκτός για τα πολιτικά μας ήθη. Ωστόσο, τη λύση θα τη δώσει ο επόμενος και μετά ο μεθεπόμενος και πάει λέγοντας. Διότι, τι θα βρει ο επόμενος εκτός από αδιέξοδα τα οποία το πιθανότερο είναι να δικαιολογεί με άλλη ρητορική, αλλά με το ίδιο επώδυνο αποτέλεσμα;
Πολύ φοβάμαι ότι όλη αυτή η τεράστια φασαρία γίνεται για να αλλάξει χέρια η εξουσία. Και είναι θετικό να αλλάζει χέρια η εξουσία, ωστόσο μια εξουσία δίχως αντίκρισμα και το σημαντικότερο με έναν λαό στα όριά του, θα είναι μια εξουσία ξεδοντιασμένη και δίχως πραγματική ισχύ. Θα είναι μια εξουσία που θα γραφτεί στα βιογραφικά μερικών μετριοτήτων ακόμα.
Τα νέα δε μέτρα που εξήγγειλε η κυβέρνηση, αλλά και αυτά που σκοπεύει να λάβει μπροστά στις ασφυκτικές πιέσεις των δανειστών μας, προβλέπουν περαιτέρω βάσανα για τον λαό και κυρίως για τις στοχοποιημένες ομάδες που έδειξαν ότι αντέχουν... Θα πληρώσουν λοιπόν εκ νέου οι συνταξιούχοι – μια από τις πιο... παραγωγικές ομάδες της ελληνικής κοινωνίας –, θα πληρώσει εκ νέου η μεσαία τάξη, αλλά κανένας πλούσιος. Κανένας προνομιούχος δεν θα θιγεί. Το σύστημα τους υπερασπίζεται νυχθημερόν όλα αυτά τα χρόνια της εθνικής μας καταρράκωσης!
Έχουμε δημιουργήσει για να παραδώσουμε στο μέλλον μας μια κοινωνία εξαθλιωμένων και μια άλλη προστατευμένων, σαν αυτούς που περιέχονται στη λίστα Λαγκάρντ – και ακόμα δεν γνωρίζουμε τι γίνεται –, που διατηρούν off shore εταιρείες, που συμμετέχουν σε εξοπλιστικά προγράμματα, που λαμβάνουν δωράκια από την Siemens και που γενικώς δεν πληρώνουν τα εκατομμύρια εκατομμυρίων χρεών τους στο Δημόσιο γιατί τα αναλαμβάνουν οι γενναιόδωροι μισθωτοί – και άλλα πολλά ελληνικά ιλαροτραγικά...
* Δημοσιεύτηκε στο ΠΟΝΤΙΚΙ, τεύχος 1842 στις 11 Δεκεμβρίου 2014
του Ξενοφώντος Μπρουντζάκη
Έχει δημιουργηθεί ένα πραγματικό αδιέξοδο, όχι μόνο στις τσέπες μας, αλλά και στις ελπίδες μας...
Τελικά, αντί της πανηγυρικής μας εξόδου στις αγορές που διέδιδαν οι κυβερνώντες μαζί με τις ανόητες θριαμβολογίες για «το τέλος των μνημονίων», απεδείχθη ότι η θλιβερή και ανίκανη εν τέλει κυβέρνηση Σαμαρά δεν μπορεί να διαχειριστεί τίποτα...
Ούτε την έξοδό μας, ούτε την... παραμονή μας στο μνημόνιο! Έτσι, έχει δημιουργηθεί ένα πραγματικό αδιέξοδο, όχι μόνο στις τσέπες μας, αλλά και στις ελπίδες μας.
Δεν μπορώ να γνωρίζω αν όλα αυτά τα προβλήματα λύνονται με την προσφυγή στις κάλπες ή με μια ευρεία εθνική συνεννόηση, που επίσης, πέρα από τα λόγια, είναι όνειρο θερινής νυκτός για τα πολιτικά μας ήθη. Ωστόσο, τη λύση θα τη δώσει ο επόμενος και μετά ο μεθεπόμενος και πάει λέγοντας. Διότι, τι θα βρει ο επόμενος εκτός από αδιέξοδα τα οποία το πιθανότερο είναι να δικαιολογεί με άλλη ρητορική, αλλά με το ίδιο επώδυνο αποτέλεσμα;
Πολύ φοβάμαι ότι όλη αυτή η τεράστια φασαρία γίνεται για να αλλάξει χέρια η εξουσία. Και είναι θετικό να αλλάζει χέρια η εξουσία, ωστόσο μια εξουσία δίχως αντίκρισμα και το σημαντικότερο με έναν λαό στα όριά του, θα είναι μια εξουσία ξεδοντιασμένη και δίχως πραγματική ισχύ. Θα είναι μια εξουσία που θα γραφτεί στα βιογραφικά μερικών μετριοτήτων ακόμα.
Τα νέα δε μέτρα που εξήγγειλε η κυβέρνηση, αλλά και αυτά που σκοπεύει να λάβει μπροστά στις ασφυκτικές πιέσεις των δανειστών μας, προβλέπουν περαιτέρω βάσανα για τον λαό και κυρίως για τις στοχοποιημένες ομάδες που έδειξαν ότι αντέχουν... Θα πληρώσουν λοιπόν εκ νέου οι συνταξιούχοι – μια από τις πιο... παραγωγικές ομάδες της ελληνικής κοινωνίας –, θα πληρώσει εκ νέου η μεσαία τάξη, αλλά κανένας πλούσιος. Κανένας προνομιούχος δεν θα θιγεί. Το σύστημα τους υπερασπίζεται νυχθημερόν όλα αυτά τα χρόνια της εθνικής μας καταρράκωσης!
Έχουμε δημιουργήσει για να παραδώσουμε στο μέλλον μας μια κοινωνία εξαθλιωμένων και μια άλλη προστατευμένων, σαν αυτούς που περιέχονται στη λίστα Λαγκάρντ – και ακόμα δεν γνωρίζουμε τι γίνεται –, που διατηρούν off shore εταιρείες, που συμμετέχουν σε εξοπλιστικά προγράμματα, που λαμβάνουν δωράκια από την Siemens και που γενικώς δεν πληρώνουν τα εκατομμύρια εκατομμυρίων χρεών τους στο Δημόσιο γιατί τα αναλαμβάνουν οι γενναιόδωροι μισθωτοί – και άλλα πολλά ελληνικά ιλαροτραγικά...
* Δημοσιεύτηκε στο ΠΟΝΤΙΚΙ, τεύχος 1842 στις 11 Δεκεμβρίου 2014
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου