Ερμηνείες για την άτεγκτη στάση της τρόικας

του Κώστα Μελά

Οι βασικές ερμηνείες που δίνονται από τους πολιτικούς αναλυτές σχετικά με τις πιέσεις που ασκούνται από την τρόικα στο πλαίσιο της τελευταίας αξιολόγησης του εφαρμοζόμενου προγράμματος  είναι οι ακόλουθες:

-          Πρόκειται για την τελευταία αξιολόγηση και ως εκ τούτου πρέπει να συμφωνηθεί ότι απομένει από τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις , διότι στο μέλλον δεν θα υπάρχει αυτή η δυνατότητα αν εκταμιευτούν  τα 5,3 δις ευρώ  που απομένουν από το χρηματοδοτικό πρόγραμμα που συνοδεύει το μνημονικό πρόγραμμα.  Όλοι γνωρίζουν ότι οι χρηματοδοτικές ανάγκες είναι αυτές που δρουν ως εξαναγκαστικός μηχανισμός για την πραγματοποίηση των μεταρρυθμίσεων. Μια τέτοιου είδους ερμηνεία είναι πολύ τεχνοκρατική για να γίνει αποδεκτή  όταν το πολιτικό σκηνικό έχει πάρει φωτιά.

-          Πολλοί ερμηνεύουν επίσης την άτεγκτη στάση της τρόικας προς μια φιλική προς αυτήν κυβέρνηση ,ότι προσλαμβάνει  και παραδειγματικό χαρακτήρα για όποια πιθανή, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις,  κυβερνητική αλλαγή προκύψει  στην Ελλάδα, αν πραγματοποιηθούν εκλογές. Αν φέρονται με αυτό τον τρόπο σε μια κυβέρνηση που ιδεολογικά αλλά και πραγματολογικά σχεδόν ταυτίζεται με τις επιλογές της τρόικας, σκεφτείτε τη σκληρότητα και τον απόλυτο τρόπο που θα φερθούν σε μια νέα ελληνική κυβέρνηση η οποία μάλιστα θα ευρίσκεται ιδεολογικά και πολιτικά σε διαφορετικό μήκος κύματος. Άρα η όλη συμπεριφορά θυμίζει τη ρήση «τα λέω στη νύφη για να τα ακούσει η πεθερά». Όμως  είναι δύσκολο να αποδεχτούμε την παραπάνω άποψη διότι με τον τρόπο που πολιτεύονται οι εταίροι οδηγούν τα κόμματα που στηρίζουν την παρούσα ελληνική κυβέρνηση σε περαιτέρω μείωση της πολιτικής τους επιρροής στο ελληνικό σώμα , αυξάνουν το πολιτικό κόστος για αυτά και διευκολύνουν την αύξηση της εκλογικής επιρροής του αντιπάλου σχηματισμού. Όσο και αν θεωρούμε ότι οι Γερμανική κυβέρνηση ακολουθεί ένα μονολιθικό τρόπο σκέψης είναι αδύνατον να πιστέψουμε ότι έχει εκλείψει παντελώς το πολιτικό κριτήριο. Πρόκειται για κοινή λογική.  

-          Θεωρώ ότι υπάρχει ακόμη μια ερμηνεία η οποία πιθανά να ευρίσκεται πιο κοντά στην πραγματικότητα των σκέψεων της Γερμανικής κυβέρνησης :  η άτεγκτη και ακραία πιεστική στάση της τρόικας (δηλαδή των  πολιτικών τους προϊσταμένων ) οφείλεται στο ότι θεωρούν ότι υπάρχει πιθανότητα  η παρούσα κυβέρνηση να μην βρίσκεται στην εξουσία στο προσεχές μέλλον και οποιοδήποτε είδος «διευκόλυνσης» να μην  έχει πολιτικό αποτέλεσμα αλλά να εμποδίσει την ολοκλήρωση των απαραίτητων μεταρρυθμίσεων. Προς αυτή την κατεύθυνση οδηγεί και η άρνησή τους να συζητήσουν οποιαδήποτε ελάφρυνση του ελληνικού χρέους παρά τις γραπτές υποσχέσεις που οι ίδιοι είχαν δώσει το Νοέμβριο του 2012. Ίσως η  ελάφρυνση του ελληνικού χρέους να αποτελέσει το «πρώτο δώρο» στην όποια  ελληνική κυβέρνηση  υπάρξει μετά την εκλογή του προέδρου της δημοκρατίας.

-          Μια τελευταία ερμηνεία θα μπορούσε να είναι ότι οι εταίροι (δηλαδή πρωτίστως οι γερμανοί) έχουν αποφασίσει να δώσουν την αποφασιστική μάχη για την ελληνική περίπτωση με μια νέα ελληνική κυβέρνηση με νωπή λαϊκή εντολή και ετοιμάζονται για αυτήν. Ποια ερμηνεία θα αποδειχθεί πλησιέστερη στην αλήθεια θα το μάθουμε με το πέρασμα του χρόνου.

www.kostasmelas.gr