Πέμπτη 11 Σεπτεμβρίου 2014

Τα ακραία όρια του ανεγκέφαλου

protagon


του Αντώνη Παπαγιαννίδη
Μαντεύουμε την αντίδραση (άλλωστε τη δοκιμάσαμε όταν αναζητήσαμε στοιχεία για το επεισόδιο): «τα γεγονότα δεν είναι επιβεβαιωμένα». Μαντεύουμε ακόμη τη συνέχεια άμα σπάσει το πέπλο της, συνηθισμένης για παρόμοια επεισόδια μεταναστών, σιωπής: «διεξάγεται ΕΔΕ». Και μαντεύουμε την έκβαση της ΕΔΕ, όπως όταν αφορά αντιπαράθεση ΜΑΤ ή λιμενικών με μεταναστευτικές ομάδες ή με «διασωζόμενους» στις εσχατιές του Αιγαίου...
Εδώ, όμως, μπαίνει στην μέση ένα εκρηκτικό στοιχείο: η προσευχή! (Και μπαίνει μέσα αυτό το στοιχείο στη σημερινή συγκυρία, όπου ο λαϊκός Τύπος, π.χ., ανακαλύπτει ότι κύματα τζιχαντιστών περνούν/θα περάσουν/θα διασπαρούν στην ευδαίμονα χώρα μας. Όπου κάθε ομαλός άνθρωπος που βλέπει τι γίνεται γύρω του, καταγράφει την ανάφλεξη της θρησκευτικά βασισμένης έντασης στην Εγγύς και Μέση Ανατολή. Όπου Αντώνης Σαμαράς και Βαγγέλης Βενιζέλος διεκτραγωδούν την ανάφλεξη αυτή, μέσα στην οποία «εμείς» είμαστε νησίδα ηρεμίας. Τέτοια πράγματα...).
Πάμε λοιπόν, μ' αυτά δεδομένα, στο επεισόδιο που δεν πιάστηκε όσο θάπρεπε στα ραντάρ της ενημέρωσης: επέμβαση των ΜΑΤ κατά την διάρκεια προαυλισμού μεταναστών στην Αμυγδαλέζα οδήγησε σε σύρραξη, ξυλοδαρμούς, τραυματισμούς (εδώ μπαίνει η ΕΔΕ), συλλήψεις μιας ντουζίνας, Α.Τ. Μενιδίου, αυτόφωρο. Τραγικό να το πει κανείς, αλλά το επεισόδιο αυτό «δεν θα άξιζε» να μεταφέρεται - με παραμονή στα κέντρα κράτησης πάνω από 12 μήνες πολλών μεταναστών «φυσιολογικά» να οδηγεί σε αναφλέξεις! Όμως...

... Όμως τη συγκεκριμένη ανάφλεξη, εδώ, προκάλεσε το γεγονός ότι η αρχική ένταση προκλήθηκε όταν -την ώρα της προσευχής και ενώ πολλοί μετανάστες έκαναν την θρησκευτική τους πρακτική στο προαύλιο- τους ζητήθηκε να διακόψουν για καταμέτρηση. Αυτοί δυσανασχέτησαν. Αρνήθηκαν. Ακολούθησαν τα όσα περιγράψαμε.
Και γι αυτό ξεκινήσαμε λέγοντας ότι μαντεύουμε και τις διαψεύσεις και τις «αναδιατυπώσεις» των συμβάντων, άμα το θέμα ξεχειλίσει. Όμως, σε μια εποχή όπου επιχειρείται ούτως ή άλλως οι κοινωνίες να τρομάξουν, όπου πάνε οι on-camera αποκεφαλισμοί να λειτουργήσουν ως μηχανισμοί διαμόρφωσης της πορείας των διεθνών σχέσεων, μέχρι πού μπορεί να φθάσει η πρακτική του ανεγκέφαλου στην ευδαίμονα Ελλάδα του 2014; Όταν -υπό συνθήκες γνήσιου Γκουαντάναμο!- υπήρξε το θέμα της προσβολής του Κορανίου από φύλακες, all hell broke loose σε χώρες με πολύ πιο ακραία αντανακλαστικά «νόμου και τάξης» απ' ό,τι η Ελλάδα. Μήπως κάποιος να βάλει χαλινάρι στους δικούς μας -αν όχι για λόγους ανθρωπίνων δικαιωμάτων (που δεν βρίσκονται στην καλύτερή τους), ή σωστής λειτουργίας- τουλάχιστον για λόγους αυτοπροστασίας; Αλλιώς, μην μεταφράζετε αύριο τι θα λέει το κήρυγμα στα άτυπα τζαμιά για τη μοίρα όχι τόσο των κρατουμένων αδελφιών των μεταναστών στην Αμυγδαλέζα, αλλά για την ασέβεια των απίστων προς την ιεροτελεστία του σαλάτ. (Τις ώρες καθορίζει η ισλαμική πίστη. Όχι η άποψη των αστυνομικών αρχών ή των διμοιριτών).

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου