Αντιμέτωποι με έναν «θαυμαστό νέο κόσμο».

του Κώστα Μελά

Βρισκόμαστε αντιμέτωποι με έναν «θαυμαστό νέο κόσμο». Από τη μια μεριά βλέπουμε τα δημόσια χρέη να αυξάνονται συνεχώς : σύμφωνα με τα στοιχεία της Παγκόσμιας Τράπεζας στην ΕΕ ο λόγος ΔΧ/ΑΕΠ αυξήθηκε από 42,0% το 2007 στο 70,0% το 2012. Στις ΗΠΑ αντίστοιχα  από το 55,6%  στο 93,8% . Μην αναφερθούμε στις νότιες χώρες της ΕΕ όπου η πολιτική της λιτότητας έχει στην κυριολεξία εκτινάξει τον συγκεκριμένο λόγο σε δυσθεώρητα ύψη, πχ, στην Ελλάδα στο 175% , στην Ιταλία στο 136%.

Παράλληλα είμαστε μάρτυρες μιας γενικευμένης αύξησης της φορολογικής επιβάρυνσης των φυσικών προσώπων σχεδόν παντού στη Δύση. Στις ΗΠΑ , η φορολογική επιβάρυνση των φυσικών προσώπων αυξήθηκε από 8,0% το 2010, ως % του ΑΕΠ, στο σημερινό 10%. Στην Ελλάδα ας μην το συζητήσουμε καθόλου. Το ίδιο όμως συμβαίνει και στις χώρες της ΕΕ που εφαρμόζουν προγράμματα λιτότητας.

Από την άλλη μεριά , υπάρχουν οι τεράστιες πολυεθνικές όπου παρατηρείται η αντίθετη τάση : πληρώνουν όλο και λιγότερους φόρους.. Ο πραγματικός εταιρικός φόρος στις ΗΠΑ μειώνεται συνεχώς από τη δεκαετία του πενήντα και σήμερα βρίσκεται στο 21%. Όμως αυτή η φορολογική επιβάρυνση αφορά μόνο στα χαρτιά. Σύμφωνα με μια έκθεση του 2013 των G20, οι πολυεθνικοί γίγαντες έχουν μια φορολογική επιβάρυνση που ως συντελεστής είναι μικρότερος του 5%.

Σύμφωνα με τους υπολογισμούς του Bloomberg οι μεγάλοι αμερικάνικοι πολυεθνικοί κολοσσοί  έχουν συσσωρεύσει ,στο εξωτερικό, πάνω από 2 τρις δολάρια , χρησιμοποιώντας όλες τις δυνατότητες που τους δίνει το ισχύον φορολογικό πλαίσιο και όχι μόνο. Αποφεύγουν επιμελώς να τα επαναπατρίσουν. Κλασσικό παράδειγμα η  Apple η οποία ενώ έχει ρευστότητα 150 δις δολάρια ( εκ των οποίων τα 130 δις στο εξωτερικό) προέβηκε πριν από ένα μήνα περίπου σε έκδοση ομολόγων ύψους 17 δις δολαρίων.

Το φαινόμενο είναι μοναδικό: το δημόσιο χρέος των ΗΠΑ αυξάνει , οι οικογένειες των ΗΠΑ καλούνται να πληρώσουν περισσότερους φόρους αλλά οι πολυεθνικές επιχειρήσεις βρίσκουν πάντα τρόπους να πληρώνουν όλο και λιγότερα.